🍀🌟🍀🌟🍀
✅پرسش:
منظور از" الارض المقدسه" در آیه ۲۱ سوره مائده« يَقَوْمِ ادْخُلُوا الاَرْض الْمُقَدَّسةَ الَّتى كَتَب اللَّهُ لَكُمْ وَ لا تَرْتَدُّوا عَلى أَدْبَارِكمْ فَتَنقَلِبُوا خَسِرِينَ» کجاست!؟
قسمت دوم:
🌺پاسخ:
خلاصه فرمایش مطلب قبل، این است که حتی اگر بنابر فرض، فلسطین همان ارض مقدسه باشد، شرطش این است که آنها به شریعت الهی ایمان بیاورند؛ والا بنی اسرائیل نعمتهای وافر و بسیار خاصی داشتند که در پی عهد شکنی ها و عدم تبعیت از پیامبران الهی، مورد سخت ترین کیفر ها قرار گرفتند.
🌸 همچنین استاد جوادی آملی در بیان مصداق برای این توضیح، نمونه ای می آورند از رفتار یهود در عصر رسول اکرم(صلی الله علیه و آله) و عقوبت این رفتار که در قرآن کریم بیان شده است:
« مطلب ديگر آن است كه همين يهود، در مدينه مالك و مَلِك بودند؛ خانهاي داشتند، زندگي داشتند، قلعههايي داشتند و مانند آن؛ وقتي حق را و حجت الهيِ عصر را رعايت نكردند، خداوند دستور داد كه اينها جلاء وطن كنند و مِلك و مُلك يهوديهاي مدينه مِلك طلق مسلمين بشود.»(1)
☘️« از اينجا معلوم ميشود كه بر فرض در بين آن احتمالات چهارگانه، منظور از اين " ارض مقدس" فلسطين باشد، نشانهٴ آن نيست كه يهود ولو صهيونيستي فكر كند و نژاد پرست باشد و خونريز باشد، باز هم در سرزمين مقدس و منزه ميتواند زندگي كند. اينچنين نيست؛ همان سرزمين آباء و اجدادي كه داشتند، اسلام آنها را بيرون كرد، براي اينكه كافر بودند.
👈اگر كسي خيال بكند كه قرآن ميگويد كه اين سرزمين براي شماست، اين بايد بداند كه قرآن يك حرفي در سورهٴحشر دارد:« هُوَ الَّذي أَخْرَجَ الَّذينَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتابِ مِنْ دِيارِهِمْ ِلأَوَّلِ الْحَشْرِ» و يك حرفي هم در سورهٴ اعراف (2)و مانند آن دارد كه وجود مبارك موساي كليم (سلام الله عليه) به اينها فرمود مادامي كه در اين مسير هستيد و يك شاهد داخلي هم دارد و آن اين بود كه چهل سال سرگردانند و وقتي كه توبه و انابه كردند وارد سرزمين ميشوند.
🍃بنابراين اينچنين نيست كه براي اين نژاد باشد، بلكه براي مؤمنين و مؤمنينِ به حجتِ هر عصر است؛ در آن عصري كه موساي كليم (سلام الله عليه) پيامبر بود، ايمان بايد به اين موساي كليم و تورات غيرِ محرفش باشد و در عصر پيغمبر اسلام (صلّي الله عليه و آله و سلّم) ايمان به جميع انبياء و مرسلين و صحف آنهاست و ايمان به خاتَميت و خاِتميت و مُهَيْمن بودن قرآن است و پيغمبر است و اگر كسي در برابر پيغمبر اسلام بايستد، همان « يَتيهُونَ فِي اْلأَرْضِ»(3) و همان« ضُرِبَتْ عَلَيْهِمُ الذِّلَّةُ و الْمَسْكَنَةُ»(4) خواهد بود، چه اينكه در برابرِ خود پيغمبر در سورهٴ حشر فرمود: « وَ لَوْ لا أَنْ كَتَبَ اللّهُ عَلَيْهِمُ الْجَلاءَ لَعَذَّبَهُمْ فِي الدُّنْيا و لَهُمْ فِي اْلآخِرَةِ عَذابُ النّارِ»(5).»(6)
پی نوشت:
1. جوادی آملی، تفسیر سوره مائده، جلسه 47.
2. اعراف/129.
3. مائده/26.
4. مائده/26.
5. حشر/3.
6. جوادی آملی، پیشین.
ادامه دارد...
#قرآنی