الهی! آنچه به حسن داده‌ای همه از تفضّل آن ولی نعم بوَد وگرنه این منعم چه کاری کرده است تا به موجب آن استحقاق ثوابی را داشته باشد؛ باز هم چشم توقّع به تفضّل آن جناب دارد که دست دیگر نمی‌شناسد.