💢 نگاشت 14: نکته های تفسیری آیه 7و8 سوره نباء وَ الْجِبَالَ‌ أَوْتَاداً و کوه‌ها را میخهای زمین؟! ▫️«أَوْتَاداً»: جمع وَتَد، میخها . کوهها کیلومترها در دل زمین فرو رفته‌اند و در آنجا به هم پیوسته‌اند و همچون زرهی پوسته زمین را در برابر فشار ناشی از موادّ مذاب درونی، و طوفانهای عظیم دریاها و اقیانوسها، حفظ می‌کنند 🌱🌱🌱 ۱ - کوه ها مانند میخ هاى مستحکم، با رسوخ در زمین مانع لرزش آن شده و اجزاى آن را به هم پیوند داده است. (و الجبال أوتادًا) «أوتاد» (جمع «وتد»); یعنى، میخ ها. تشبیه کوه ها به «میخ»، به این لحاظ است که آرامش و استحکام زمین و از هم نپاشیدن آن، وابسته به وجود کوه ها است; زیرا بدون وجود کوه ها، حرکت لایه هاى زمین به روى یکدیگر و پیدایش زلزله هاى فراگیر، آرامش و استقرار آن را به هم مى زد. ۲ - خداوند، آفریننده کوه هاى استوار و مستحکم است. (ألم نجعل ... و الجبال أوتادًا) ۳ - آفرینش کوه ها، داراى غایت و هدف است. (و الجبال أوتادًا) ۴ - میخکوب شدن کوه ها در زمین، نشان قدرت خداوند و ضرورت معاد (عمّ یتساءلون ... ألم نجعل ... و الجبال أوتادًا) بیان آفرینش کوه ها، در پاسخ آنان که درباره معاد پرسش هایى را مطرح کرده بودند; گویاى آن است که اگر معاد نباشد، براى پدیده هایى همچون زمین و کوه هاى آن توجیهى نمى توان یافت. ۵ - وجود کوه هاى استوار در زمین، از نعمت هاى خداوند به انسان ها است. (ألم نجعل ... و الجبال أوتادًا) بیان وصف کوه ها، بین مجموعه آیاتى که بیانگر بعضى از نعمت هاى خداوند به انسان ها است; نشان مى دهد که استوارى کوه ها نیز از جمله آن نعمت ها است. 🌱🌱🌱 وَ خَلَقْنَاکُمْ‌ أَزْوَاجاً و شما را بصورت زوجها آفریدیم! ۱ - خداوند، آفریدگار تمامى انسان ها است. (و خلقنکم) ۲ - پیدایش دو جنس مرد و زن در نوع انسان، کار خداوند و نشان قدرت او است. (أزوجًا) «أزواجاً» حال براى ضمیر «کم» در «خلقناکم» است. در این صورت مفاد آیه چنین مى شود: خداوند شما را با حالت زوجیت و دو جنس بودن آفرید. ۳ - وجود دو جنس مرد و زن در نوع انسان، از نعمت هاى خداوند به او است. (و خلقنکم أزوجًا) ۴ - توجه به آفرینش انسان و تداوم نسل او در زمین، زمینه ساز پذیرش معاد است. (عمّ یتساءلون ... و خلقنکم أزوجًا) در آیه دو چیز به عنوان دلیل بر معاد ذکر شده است; خلقت انسان ها و زوجیت آنان; یعنى، چنین آفریده اى نمى تواند معاد نداشته باشد. ۵ - آفرینش انسان و تداوم بخشى به نسل او در زمین، داراى هدفى مشخص (ألم نجعل الأرض مهدًا ... و خلقنکم أزوجًا) ۶ - رسیدن انسان به هدف آفرینشِ خود، در گرو معاد او است. (عن النبأ العظیم ... و خلقنکم) 🌱🌱🌱