#زبان_قرآن 5️⃣
🔸ترديد در واقع نمايي آيات قرآن🔸
يكي از مولفه هاي زبان قرآن كه قبلا به آن اشاره كرديم، واقع نمايي گزاره هاي اين كتاب آسماني است. گاهي از اصطلاح واقع نمايي تعبير به "شناختاري" يا "معرفت بخشي" مي شود. گزارة معرفتبخش يا واقع نما آن است كه ناظر به واقعيت عيني باشد. در برابر آن، گزاره ي غيرواقع نما قرار دارد كه در وراي آن، چنين واقعيتي نهفته نيست و گويندة آن ناظر به واقع سخن نميگويد؛ بهسان كتاب رمان. در كتاب رمان، شخصيتها و حوادثي كه بيان مي شود، ساختگي هستند گرچه ممكن است كل آن داستان تخيلي براي اشاره به برخي واقعيات ساخته شده باشند، اما تك تك قضايا، واقعيت ندارند. داستانهاي تخيلي و اسطوره اي هم غالبا غيرواقع نما هستند، مثلا مادري ممكن است داستاني تخيلي از يك موجود ترسناك بسازد تا بچه خود را بترساند.
منظور از واقع نمايي گزاره هاي قرآني اين نيست كه تمام آيات قرآن در معناي حقيقي و در مدلول مطابقي خود بكار رفته اند و هيچگونه مجاز يا استعاره اي در آن نيست؛ بلكه قرآن از انواع روشها براي بيان آموزه هاي خود بهره برده است. حقير در كتاب زبان قرآن يك مولفه آن را تاليفي بودن ذكر كرده ام كه ناظر به همين نكته است، يعني قرآن از عناصر مختلف زباني و روشهاي گوناگون گفتاري بهره برده است.
متاسفانه برخي از نويسندگان مسلمان مانند آقاي محمد مجتهد شبستري و ... واقع نمايي آيات قرآن (اعم از داستانهاي انبياء، آيات ناظر به معاد و ...) را مورد ترديد قرار داده اند. (ادامه دارد)
🟣 کانال ابوالفضل ساجدی
🆔
@sajedi_ir
🔸ارتباط با ادمین کانال👇
@mohamad_admin