🔸 جامع الأحادیث https://hadith.inoor.ir/hadith/254265 شناسه حدیث : ۲۵۴۲۶۵ نشانی : بحار الأنوار، ج ۵۸، ص ۸۴ وَ قَدْ رَوَى بَعْضُ اَلصُّوفِيَّةِ فِي كُتُبِهِمْ عَنْ كُمَيْلِ بْنِ زِيَادٍ أَنَّهُ قَالَ: سَأَلْتُ مَوْلاَنَا أَمِيرَ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلِيّاً عَلَيْهِ السَّلاَمُ فَقُلْتُ يَا أَمِيرَ اَلْمُؤْمِنِينَ أُرِيدُ أَنْ تُعَرِّفَنِي نَفْسِي؟ قَالَ يَا كُمَيْلُ وَ أَيَّ اَلْأَنْفُسِ تُرِيدُ أَنْ أُعَرِّفَكَ؟ قُلْتُ يَا مَوْلاَيَ هَلْ هِيَ إِلاَّ نَفْسٌ وَاحِدَةٌ قَالَ يَا كُمَيْلُ إِنَّمَا هِيَ أَرْبَعَةٌ: 1. اَلنَّامِيَةُ اَلنَّبَاتِيَّةُ 2. وَ اَلْحِسِّيَّةُ اَلْحَيَوَانِيَّةُ 3. وَ اَلنَّاطِقَةُ اَلْقُدْسِيَّةُ 4. وَ اَلْكُلِّيَّةُ اَلْإِلَهِيَّةُ وَ لِكُلِّ وَاحِدَةٍ مِنْ هَذِهِ خَمْسُ قُوًى وَ خَاصِيَّتَانِ: 1. فَالنَّامِيَةُ اَلنَّبَاتِيَّةُ لَهَا خَمْسُ قُوًى مَاسِكَةٌ وَ جَاذِبَةٌ وَ هَاضِمَةٌ وَ دَافِعَةٌ وَ مُرَبِّيَةٌ وَ لَهَا خَاصِيَّتَانِ اَلزِّيَادَةُ وَ اَلنُّقْصَانُ وَ اِنْبِعَاثُهَا مِنَ اَلْكَبِدِ 2. وَ اَلْحِسِّيَّةُ اَلْحَيَوَانِيَّةُ لَهَا خَمْسُ قُوًى سَمْعٌ وَ بَصَرٌ وَ شَمٌّ وَ ذَوْقٌ وَ لَمْسٌ وَ لَهَا خَاصِيَّتَانِ اَلرِّضَا وَ اَلْغَضَبُ وَ اِنْبِعَاثُهَا مِنَ اَلْقَلْبِ 3. وَ اَلنَّاطِقَةُ اَلْقُدْسِيَّةُ لَهَا خَمْسُ قُوًى فِكْرٌ وَ ذِكْرٌ وَ عِلْمٌ وَ حِلْمٌ وَ نَبَاهَةٌ وَ لَيْسَ لَهَا اِنْبِعَاثٌ وَ هِيَ أَشْبَهُ اَلْأَشْيَاءِ بِالنُّفُوسِ اَلْفَلَكِيَّةِ وَ لَهَا خَاصِيَّتَانِ اَلنَّزَاهَةُ وَ اَلْحِكْمَةُ 4. وَ اَلْكُلِّيَّةُ اَلْإِلَهِيَّةُ لَهَا خَمْسُ قُوًى بَهَاءٌ فِي فَنَاءٍ وَ نَعِيمٌ فِي شَقَاءٍ وَ عِزٌّ فِي ذُلٍّ وَ فَقْرٌ فِي غَنَاءٍ وَ صَبْرٌ فِي بَلاَءٍ وَ لَهَا خَاصِيَّتَانِ اَلرِّضَا وَ اَلتَّسْلِيمُ وَ هَذِهِ اَلَّتِي مَبْدَؤُهَا مِنَ اَللَّهِ وَ إِلَيْهِ تَعُودُ، قَالَ اَللَّهُ تَعَالَى: «وَ نَفَخْتُ فِيهِ مِنْ رُوحِي»، وَ قَالَ تَعَالَى: «يٰا أَيَّتُهَا اَلنَّفْسُ اَلْمُطْمَئِنَّةُ `اِرْجِعِي إِلىٰ رَبِّكِ رٰاضِيَةً»، وَ اَلْعَقْلُ فِي وَسَطِ اَلْكُلِّ . 🔸 ✅ ترجمه 🔻جناب کمیل بن زیاد روایت کرده که گفت: از مولا امیرالمؤمنین علی (علیه السّلام) پرسیدم: یا امیرالمؤمنین! می‌خواهم نفسم را به من بشناسانی؟ - حضرت فرمود: ای کمیل! کدام نفس را می‌خواهی به تو معرفی کنم؟ - گفتم: ای آقایم! آیا جز یک نفس است؟ - فرمود: ای کمیل! همانا چهار نفس است: 1. نامیه نباتیه، 2. حسیّه حیوانیّه، 3. ناطقه قدسیّه، 4. کلیّه الهیه. و برای هر کدام پنج نیرو دو خاصیت است: 1. نفس نامیه نباتیه پنج نیرو دارد: ماسکه، جاذبه، هاضمه، دافعه و مربیه. و دو خاصیت دارد: فزونی و کاستی، و از کبد برخیزد. 2. و نفس حسیّه حیوانیه پنج نیرو دارد: شنوایی، بینایی، بوییدن، چشیدن و لامسه. و دو خاصیت دارد: محبت و غضب، و از قلب برخیزد. 3. و نفس ناطقه قدسیه پنج نیرو دارد: فکر، ذکر، علم، حلم و بردباری، و تیزهوشمندی و زیرکی. و این نفس از بدن برنخیزد، و شبیه ترین چیزها است به نفوس فلکیه. و دو خاصیت دارد: نزاهت (پاکدامنی و طهارت) و حکمت (توجه به معارف الهیه). 4. و نفس کلیه الهیه پنج نیرو دارد: بهاء در فناء (زیبایی و روشنی الهی در حال فنای فی الله)، نعمت در مشقت (درک نعمت‌ها در متن سختی‌ها)، عزت در ذلت (احساس عزّت در متن ذلت و خواری‌ها)، فقر در غناء (احساس فقر تام به خدا در متن غنا و ثروت و توانگری)، و صبر در بلاء (شکیبایی در متن بلا و گرفتاری‌ها). و دو خاصیت دارد: مقام رضا (رضایت محض به قضای الهی در تکوین)، و مقام تسلیم (تسلیم محض به اوامر الهی در تشریع) و این نفس کلیه الهیه است که مبدأش از خدا است و به او بازگردد. آنجا که خدا فرمود: «وَ نَفَخْتُ فِیهِ مِنْ رُوحِی» (حجر / ۲۹)، {و از روح خود در آن دمیدم. } و نیز فرموده: «یا أَیَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ * ارْجِعِی إِلی رَبِّکِ راضِیَةً» (فجر / ۲۸-۲۷)، {ای نفس مطمئنّه، با حال رضا و خشنود و خداپسند به سوی پروردگارت بازگرد. } و حقیقت عقل در میان همه‌ی این نفوس مستقر است. 🔸 @Salehi786