صالحین پرند
هدایت شده از معارج
از پنجره به بیرون نگاه کردم،دیدم برف همه جا را پوشانده است..‌.ساعتی بعد مرا صدا کردن.همان دو مأمور همراه آمده بودند.با آنها در ماشینی نشستیم و به ساختمانی در جادّه‌ی قدیم شمیران(خیابان دکتر شریعتی) کنونی رفتیم.آنجا از ساختمان های سرّی ساواک بود.آن دو مأمور با من خداحافظی کردند و من در چهره ی آنها سایه ای از مهر و شفقت دیدم.از من پرسیدند:سفارشی دارید؟گفتم:سلام مرا به آقای کفعمی برسانید.من از این طریق میخواستم ایشان بفهمد که من در تهران هستم. @salehinhoze فصل هشتم : قلعه ی سرخ
157 مشاهده