«212» وَ بِإِسْنَادِهِ رَفَعَهُ إِلَی جَابِرٍ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ علیه السلام قَالَ: أَوَّلُ مَا یَبْدَأُ الْقَائِمُ علیه السلام بِأَنْطَاکِیَةَ فَیَسْتَخْرِجُ مِنْهَا التَّوْرَاةَ مِنْ غَارٍ فِیهِ عَصَا مُوسَی وَ خَاتَمُ سُلَیْمَانَ قَالَ وَ أَسْعَدُ النَّاسِ بِهِ أَهْلُ الْکُوفَةِ وَ قَالَ إِنَّمَا سُمِّیَ الْمَهْدِیَّ لِأَنَّهُ یُهْدَی إِلَی أَمْرٍ خَفِیٍّ حَتَّی إِنَّهُ یُبْعَثُ إِلَی رَجُلٍ لَا یَعْلَمُ النَّاسُ لَهُ ذَنْباً فَیَقْتُلُهُ حَتَّی إِنَّ أَحَدَهُمْ یَتَکَلَّمُ فِی بَیْتِهِ فَیَخَافُ أَنْ یَشْهَدَ عَلَیْهِ الْجِدَارُ. وَ عَنْهُ علیه السلام قَالَ: یَمْلِکُ الْقَائِمُ ثَلَاثَمِائَةِ سَنَةٍ وَ یَزْدَادُ تِسْعاً کَمَا لَبِثَ أَهْلُ الْکَهْفِ فِی کَهْفِهِمْ یَمْلَأُ الْأَرْضَ عَدْلًا وَ قِسْطاً کَمَا مُلِئَتْ ظُلْماً وَ جَوْراً فَیَفْتَحُ اللَّهُ لَهُ شَرْقَ الْأَرْضِ وَ غَرْبَهَا وَ یَقْتُلُ النَّاسَ حَتَّی لَا یَبْقَی إِلَّا دِینُ مُحَمَّدٍ وَ یَسِیرُ بِسِیرَةِ سُلَیْمَانَ بْنِ دَاوُدَ وَ یَدْعُو الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ فَیُجِیبَانِهِ وَ تُطْوَی لَهُ الْأَرْضُ وَ یُوحَی إِلَیْهِ فَیَعْمَلُ بِالْوَحْیِ بِأَمْرِ اللَّهِ. وَ عَنْهُ علیه السلام: إِذَا ظَهَرَ الْقَائِمُ وَ دَخَلَ الْکُوفَةَ بَعَثَ اللَّهُ تَعَالَی مِنْ ظَهْرِ الْکُوفَةِ سَبْعِینَ أَلْفَ صِدِّیقٍ فَیَکُونُونَ فِی أَصْحَابِهِ وَ أَنْصَارِهِ وَ یَرُدُّ السَّوَادَ إِلَی أَهْلِهِ هُمْ أَهْلُهُ وَ یُعْطِی النَّاسَ عَطَایَا مَرَّتَیْنِ فِی السَّنَةِ وَ یَرْزُقُهُمْ فِی الشَّهْرِ رِزْقَیْنِ وَ یُسَوِّی بَیْنَ النَّاسِ حَتَّی لَا تَرَی مُحْتَاجاً إِلَی الزَّکَاةِ وَ یَجِی ءُ أَصْحَابُ الزَّکَاةِ بِزَکَاتِهِمْ إِلَی الْمَحَاوِیجِ مِنْ شِیعَتِهِ فَلَا یَقْبَلُونَهَا فَیَصُرُّونَهَا(1) وَ یَدُورُونَ فِی دُورِهِمْ فَیَخْرُجُونَ إِلَیْهِمْ فَیَقُولُونَ لَا حَاجَةَ لَنَا فِی دَرَاهِمِکُمْ وَ سَاقَ الْحَدِیثَ إِلَی أَنْ قَالَ وَ یَجْتَمِعُ إِلَیْهِ أَمْوَالُ أَهْلِ الدُّنْیَا کُلُّهَا مِنْ بَطْنِ الْأَرْضِ وَ ظَهْرِهَا فَیُقَالُ لِلنَّاسِ تَعَالَوْا إِلَی مَا قَطَعْتُمْ فِیهِ الْأَرْحَامَ وَ سَفَکْتُمْ فِیهِ الدَّمَ ص: 390 1- 1. یقال: صر الدراهم فی الصرة: وضعها. الْحَرَامَ وَ رَکِبْتُمْ فِیهِ الْمَحَارِمَ فَیُعْطِی عَطَاءً لَمْ یُعْطِهِ أَحَدٌ قَبْلَهُ. **[ترجمه] از امام باقر علیه السلام نقل شد فرمود: «اول جایی که قائم علیه السلام نسبت به آن اقدام می کند،«انطاکیه» است و از غاری در آنجا که عصای موسی و انگشتر سلیمان در آن است، تورات را خارج می کند.» و فرمود: «خوشبخت ترین مردم نسبت به حضرت، اهل کوفه هستند.» و فرمود: «مهدی را مهدی نامیدند، زیرا که به امر پنهانی روشنگری می کند، تا جایی که به دنبال مردی که مردم او را بی گناه می دانند می فرستد و او را می کشد، تا جایی که برخی از آنان در خانه شان سخن می گویند، ولی می ترسند که دیوار علیه آنها شهادت بدهد.» - . سرور اهل ایمان: 109 - از حضرت امام محمد باقر علیه السلام روایت شد فرمود: «قائم ما سیصد و نه سال سلطنت می کند، به مدتی که اصحاب کهف در غار خود توقف کردند. او زمین را پر از عدل و داد می کند، چنان که پر از ظلم و ستم شد. خداوند شرق و غرب زمین را برای ما می گشاید. او هم چندان مردم بی دین را به قتل رساند که جز دین محمد صلی الله علیه و آله نماند و به روش سلیمان بن داود رفتار نماید. اگر آفتاب و ماه را به سوی خود بخواند، اجابت می کنند و زمین در زیر پایش پیچیده می شود و از جانب خدا به وی وحی می شود و او هم طبق دستور خدا عمل می کند.» و حضرت می فرماید: «وقتی قائم علیه السلام ظهور کند و داخل کوفه شود، خدا از پشت کوفه هفتاد هزار صدّیق را برمی انگیزد که از اصحاب و یارانش می باشند و عراق را به اهلش برمی گرداند و یاران حضرت، صاحبان عراق اند و سالی دو بار به مردم هدیه می دهد؛ در ماه دو بار به مردم ارزاق می دهد؛ بین مردم برابری ایجاد می کند تا محتاج به زکاتی پیدا نشود و صاحبان زکات، خود زکات مالشان را به محتاجان از شیعیان حضرت می دهند و آنان نمی پذیرند و زکات دهندگان اصرار می کنند و گرد خانه هایشان دور می زنند و آن ها خارج شده و می گویند: «ما احتیاجی به درهم هایشما نداریم!» - . سرور اهل ایمان: 109 - و حدیث را ادامه داد تا آن جا که فرمود: «اموال اهل دنیا، همه از درون و برون زمین نزد او جمع می شوند. پس به مردم گفته می شود: «بیایید به سمت آن چه به خاطر آن قطع رحم کردید و خون حرام برای آن ریختید و برای آن سوار بر محرمات الهی شدید!» پس عطایی می کند که قبل از او کسی چنین عطایی نکرد. بحار الانوار الجامعة لدرر اخبار الائمة الاطهار المجلد 52 : تاریخ حضرت حجت علیه السلام - 2