در این آیه به این مطلب اشاره شده که در جنگ بدر، کفّار بر مسلمانان پیشى گرفتند و به آب دسترسى یافتند، ولى مسلمانان در تل هایى از رمل جاى گرفتند و در هنگام خواب، محتلم و جنب شدند. در این هنگام بود که شیطان آنان را وسوسه کرد که دشمن شما بر آب پیشى گرفت و شما با جنابت نماز مى‌خوانید، لذا خداوند باران فرستاد تا غسل جنابت کنند و از حدث پاک شوند. از این آیه به دست می‌آید که طهارت ظاهری چگونه می‌تواند فرصت را از ابلیس و شیاطین بگیرد و اجازه ندهد که وسوسه کنند و یا وسوسه‌هایشان تاثیری بگذارد.