سلمان رئوفی
۸ فهرست منابع ۱. سراج طوسی، ابونصر، اللمع، تصحیح کامل مصطفی هندوای، دار الکتب العلمیه بیروت، ۱۴۱۲ق. ۲. قیصری، داود بن محمود،شرح فصوص الحکم، چاپ سنگی. ۳. سهرودی، شهاب الدین ابوحفص عمر، عوارف المعارف، تصحیح محمد عبد العزیز خالدی، دارالکتب العلمیه، بیروت ۱۴۲۰ ق. ۴. ابن‌عربی، محیی‌الدین محمد بن علی، فتوحات مکیه، ج۱ و ج۲ و ج۳ و ج۴، داراحیاء التراث العربی، بیروت، (بی تا). ۵. هجویری، علی‌بن‌عثمان،کشف المحجوب، تصحیح محمود عابدی، انتشارات سروش، تهران، ۱۳۸۳ ش. ۶. فناری، محمدبن‌حمزه، مصباح الانس، انتشارات فجر (بن جا)، چاپ سنگی، ۱۳۶۳. ۷. طبرسی، مکارم الاخلاق،منشورات شریف رضی. ۸. قونوی،صدرالدین،مفتاح‌الغیب، به تصحیح محمد خواجوی، انتشارات مولی. 🔻🔻🔻🔻🔻 [۲]. ابن‌عربی در باب ۵۶۰ ج ۴ ص ۴۴۷ می‌گوید : کمک مالی به کسی که نیازمند به نکاح و ازدواج است تا با ازدواج دین خود را حفظ کند و پاک دامنی پیشه نماید، نه تنها آن شخصی از این ازدواج اجر می‌برد بلکه شخص کمک کننده هم پاداش خواهد برد زیرا چنین شخص نائب خدا در اعانه بر نیازمندان به ازدواج شده است، چون به نص روایت،کمک در این امر بر خداوند واجب است و هر کس در این امر به دیگران کمک رساند در واقع آنچه برخداوند لازم بود را به انجام رسانده است.پس خداوند کرامت او را برعهده خواهد گرفت. [۳]. تعبیر ابن‌عربی در این متن و امثال آن که عبادت‌انگاری نکاح را از اختصاصات نبی مکرم اسلام- دانسته است حکایت از آشنایی وی به فضای رهبانیتی ادیان سابق و تغيیر این فضا در رهبانیت اسلامی داشته و تسلط او را به روایات باب می‌رساند. [۴].البته ابن‌عربی در فص محمدی از فصوص الحکم دو تحلیل دیگر در این زمنیه ارائه می‌دهد، رجوع شود به شرح فصوص الحکم قیصری، چاپ سنگی ص ۴۷۷. @salmanraoofi
1 مشاهده