بعد سیاسی عاشوراقسمت ۴ «عدالتخواهی»؛ سالار شهیدان تلاش می کرد تا تبعیض و بی عدالتی را از جامعه مسلمانان ریشه کن کند و عدالت و مساوات را در میان مردم برقرار سازد. از دیدگاه بلند آن حضرت، زمامدار مسلمانان باید در رفتار گفتار و انتخاب کارگزارانش شیوه ای عادلانه پیش گیرد و در جهت گسترش عدل و داد قدم بردارد. سیدالشهداء(ع) بر این باور تأکید می کرد و می فرمود: «فلعمری ما الامام الّا الحاکم بالکتاب و القائم بالقسط الدائن بدین الحقّ الحابس نفسه علی ذات اللّه؛( چالغیبة، نعمانی، ص۲۰۶). به جان خودم سوگند! امام نیست مگر کسی که بر اساس کتاب خدا حکم کند؛ برای عدالت قیام کند؛ متدیّن به دین حق باشد و جان خود را در راه خدا گرو بگذارد.» مرام عدالت گستری آن حضرت و یاران باوفایش در همه جا اعلان و مشخص شده بود. مسلم بن عقیل ـ سفیر آن امام(ع) ـ وقتی در دار الاماره کوفه با حاکم ستمگر یزید (عبیدالله بن زیاد) روبرو شد، به این هدف والای قیام اشاره کرد و از ایجاد عدالت سخن گفت. ابن زیاد وقتی از مسلم پرسید: برای چه به کوفه آمدی و مردم را به انقلاب دعوت می کنی؟ پاسخ داد: «فاتیناهم لنأمر بالعدل و ندعو الی حکم الکتاب؛(طبری، ج ۴، ص ۲۸۲). آمده ایم تا امر به عدالت کرده و به قانون کتاب خدا دعوت کنیم.»