به این چند جمله مهم و اساسی در باب تزاحم تکالیف و مصلحت و عدالت و نافهمی خوارج عنایت فرمایید: 1- بدون همراه سازی اراده عمومی نمی شود با ناهنجاریهای اجتماعی مبارزه و آنها را ریشه کن کرد 2- اراده عمومی جز با بسیج عمومی همه ی ارگانها و نهادها و کلیت حاکمیت و البته نخبگان و مردم میسر نمی شود. 3- ناهنجاریها صرفا در ناهنجاری هایی مثل بی حجابی خلاصه نمی شود، بلکه دین اسلام یک بسته کاملی است از تمامی شئونات زندگی بشری که شامل هنجارهای سیاسی، نظامی، امنیتی، اقتصاد، مالی ، تجاری، فرهنگی، آموزشی، علمی و غیره است. 4- یعنی اینگونه نیست که اسلام فقط فرهنگ باشد و فرهنگ هم فقط حجاب باشد. 5- حال در تزاحم این تکالیف حاکمیتی که دین اسلام بر عهده حاکمیت گذاشته تا بسیج عمومی ایجاد کند، باید اولویت بندی کرد و اهم و مهم نمود تا گام به گام به سمت ریشه کن کردن آن ناهنجاری ها حرکت کرد. 6- عدالت یعنی وضع الشی فی موضعه یعنی هر چیزی را سر جای خودش قرار دادن یعنی اینکه در خود مصلحت و اولویت سنجی نیز عدالت حکمفرماست و اینکه کدام یک از تکالیف را اول قرار دهیم و کدام یک را دوم و سوم، خودش عین عدالت است و خوارج به خاطر دگم اندیشی و جهالت از سنجه های اولویت سنجی اسلام با این عدالت طلبی حضرت امیر مشکل داشتند و متوجه عدالت حضرت در چینش اولویت های حاکمیتی برای مبارزه با ناهنجاریها نشدند و سر آخر حضرت را متهم به ظلم و ظلمت کرده و اینگونه یاران علی شدند قاتلان علی 7- آنهایی که می گویند تزاحمی وجود ندارد و هر کس کار خودش را بکند، متوجه ساخت اراده عمومی جامعه و درگیر شدن کل حاکمیت به ساخت این اراده نیستند! چون اسلام را روی تعقل و تدبر و تامل و تفکر فهم نکرده اند و فقط اسلام تک خطی را می شناسند! 8- الان اولویت مبارزه جای دیگری است که امام جامعه فرموده اند و همه دستگاه های فرهنگی برای ریشه کن کردن ناهنجاری های فرهنگ اقتصادی باید بسیج شوند! از این فارغ شدیم حتما وارد محو ناهنجاری بعدی و بعدی خواهیم شد. دعا کنید به حق امیرالمومنین ع فهم و بصیرت و قلب سلیم به ما عطا شود