♦️عباس دوران؛ قهرمان دوران ما قهرمان دوران ما، "عباس دوران" مصداقِ وصفی است که در قالب کلمات نمی‌گنجد. خدمت به میهن و تعصب نسبت به آن، تمام ماجرای دوران در قصه‌ ایرانیان معاصر است. کسی که در راه اعتلای وطن، از جان مایه گذاشت و اگرچه فرود آمد، اما تا همیشه در اوج آسمان پرواز کرد؛ همان نقطه‌ای که فاصله‌ای با خداوند ندارد. خلبان پُرآوازه همه دوران که با غُرش جنگنده‌اش از ابتدای دفاع مقدس لرزه به تن صدام و همپیمانانش می‌انداخت سال 1329 در شهر شیراز متولد شد. وی در جنگ تحمیلی 31 شهریورماه 1359 و در آغاز تحمیل جنگ به ایران در پست افسر خلبان شکاری و معاونت عملیاتی فرماندهی پایگاه سوم شکاری (شهید نوژه) انجام وظیفه می‌کرد، به گفته همرزمانش، هفتاد و دو ساعت در حالت آماده باش ماند و با پرواز‌های تاثیرگذارش، طنین دلاوری‌اش را زنگ گوش دشمنان ساخت. او در طول جنگ بیش از 120 پرواز جنگی داشت و بار‌ها اعلام کرده بود که اگر هواپیما بال نداشته باشد خودم بال درآورده و بر سر دشمن فرود می‌آیم و هرگز تن به اسارت نخواهم داد. سرهنگ خلبان عباس دوران در سال 61، همان زمان که جنگ تحمیلی هر روز شعله‏‌ورتر می‌شد و صدام رئیس دولت بعث عراق برای مانور سیاسی از برپایی کنفرانس غیرمتعهد‌ها سخن می‌گفت، برای جلوگیری از برگزاری کنفرانس سران غیرمتعهد‌ها مأموریت یافت تا پایتخت عراق را ناامن کند. آن زمان صدام اعلام کرده بود که بغداد غیرقابل نفوذ بوده و هیچ خلبانی نمی‌تواند به آن نفوذ کند و این بخشی از اهمیت آخرین ماموریت بود. ماموریتی که احتمال برگشت آن تنها 5 درصد بود، اما او به همه تعلقات پشت کرد و شهادت را به جان خرید و با سه هواپیما که هر کدام دو سرنشین داشتند مأموریت یافتند روی بغداد عملیاتی انجام دهند. هدف آن‏ها بمباران پالایشگاه بغداد، نیروگاه اتمی بغداد و «پایگاه الرشید» یا ساختمان اجلاس در بغداد بود. عراق برای سر شهید عباس دوران که در تعداد پرواز جنگی در نیروی هوایی رکورد داشت، جایزه تعیین کرده بود، پس از بمباران پالایشگاه بغداد هواپیما را که آتش گرفته بود به هتل محل برگزاری اجلاس سران غیرمتعهد‌ها کوبید و با شهادت خود، کاری کرد که اجلاس سران غیرمتعهد‌ها به علت فقدان امنیت در بغداد برگزار نشد. سرانجام در 30 تیرماه سال 61 و در آخرین ماموریت خود در حالی که برایش مُسجل شده بود که با این پَرش، نغمه شهادت را سر می‌دهد، پس از خارج شدن سرنشین کابین دوم، هواپیما را به ساختمان سران در بغداد زد و پس از 20 سال در حالی به کشور بازگشت که از او تنها قطعه‌ای بی جان، اما پر وزن به جای مانده بود. پیکر پاک شهید عباس دوران به همراه 570 شهید دیگر در روز دوم مردادماه 1381 به خاک پاک میهن بازگشت. در وصف رشادت شهید دوران همین بس که مقام معظم رهبری 18 تیرماه 1383 فرمودند: «اگر ماجرای شهید عباس دوران را در کتاب‌ها خوانده بودیم یا امروز هر کس می‌خواند احتمال میداد که افسانه باشد»/تسنیم https://eitaa.com/samen_meraj