دوازدهم اردیبهشت سالروز شهادت استادی است که ادب، علم و دین این مرز و بوم وامدار از نگاه بصیر و اندیشه پویای اوست؛ شهید گرانقدر «مرتضی مطهری» کسی که شهادتش روز معلم را در تقویم ما به یادگار گذاشت. چرا که وی در تمام عمر با برکتش همت بسیاری در روشنگری اقشار باسواد به ویژه قشر فرهنگی جامعه داشت و آثار ارزنده‌اش در احیای تفکر دینی اصیل و بی‌پیرایه و منطبق با نیاز روز جامعه در حال گذار ما بسیار مؤثر بوده است. و این ارزش والای اندیشه او را به اثبات می‌رساند همانگونه که رسول‌الله(ص) فرمودند: «با ارزشترین مردم کسانی هستند که از دانش بیشتری برخوردارند و کم ارزشترین مردم کسانی هستند که از دانش کمتری بهره‌مندند.»[1] و حال روز معلم است؛ آری «معلم»؛ او که قلم بر دست با جوهری از مرکب وجود بر ضمیر سرشت آدمی راه و رسم انسانیت و انسان ماندن را می‌نگارد. کام می‌چرخاند و زبان می‌گشاید تا الفبای راستین رستگاری را هجی کند. معلم به واقع میراث‌دار انبیا و داعیه‌دار تعلیم نهال لرزان اندیشه است. امام علی(ع) در مقام معلم فرمودند: «زکات دانش، آموزش به کسانی است که شایسته آن‌اند و کوشش در عمل به آن است.»[2] او که منزلتی بلند و جایگاه رفیعی نزد خداوند دارد و در بارور کردن اندیشه و عبادت تفکر، پیشگام است. رسول اکرم صلّی الله علیه و آله می فرمایند: «از جبرئیل(س) پرسیدم: آیا عالمان نزد خدا گرامی‌ترند یا شهیدان؟ گفت: یک عالم نزد خدا از هزار شهید گرامی‌تر است؛ زیرا پیروی عالمان از پیامبران (س) است و پیروی شهیدان از عالمان است.»[3] «معلمی» و «آموختن» نه یک شغل که عشقی ماندگار بر رگ‌های جامعه است تا بر آینده پویای آن بالندگی، پیشرفت و تعالی هدیه کند؛ از این روست که پیامبر اسلام(ص) فرمودند: «برتری عالم بر عابد همچون برتری ماه شب چهاردهم بر دیگر ستارگان است.»[4] سالروز شهادت استاد شهید مرتضی مطهری و «روز معلم» گرامی باد حامد سبزی پور فلاورجان