🇮🇷 ✅ ما و میراث سلیمانی 🔹 هرچند شهادت فرمانده شاخص و تراز اولی همچون سردار سلیمانی، ضربه‌ای اساسی بر پیکره‌ی جریان مقاومت بود اما پویایی درونی و قدرت خود- ترمیمی آن در حدی است که توانسته حتی در غیاب چهره‌های محوری و مؤثرش، همچنان نقش‌آفرینی کند. سردار شهید، ساختار جبهه‌ی مقاومت را به گونه‌ای پی‌ریزی کرد که بتواند حتی در غیاب پیشقراولان و فرماندهان ارشدش هم به حیات و میدان‌داری خود ادامه بدهد. 🔹  هدایت مقطعی و مدیریت موردی یک جنگ، به تنهایی نمی‌تواند یک فرمانده را به چهره‌ای دوران‌ساز و راهبردی تبدیل کند. آنچه از یک رزمنده‌ی ارشد نظامی، شخصیتی ماندگار و محوری می‌سازد، نبوغ او در تبدیل جنگ به میدانی برای تغییر ذهنیت مردم کشورهای منطقه در جهت مقابله با نقشه‌های پیچیده‌ی بیگانگان است. ردّپای نبوغ راهبردی شهید سلیمانی را دقیقا باید اینجا جست و جو کرد نه صرفا در فعالیت‌های آشکار نظامی‌اش؛ واقعیتی که متأسفانه در حجاب تبیین‌های هیجانی و سطحی پنهان مانده است. 🔹 جریان مقاومت، ماهیتی اعتقادی و ایمان – پایه دارد و صرفا امری سخت‌افزاری نیست. مقاومت، الزاما و صرفا مجموعه‌ای از نیروهای مادی و سخت‌افزاری نیست که در قالب یگان‌های رزم سازماندهی شده باشند. مقاومت، یک ایده، یک گفتمان، یک سرمشق و حتی یک سبک زندگی است که ریشه‌هایش در اعماق، به ایمان و باورهای اعتقادی می‌رسد. 🔹 در عین حال،‌ جریان مقاومت، سرشتی عمومی و مردم - پایه دارد و اقدامی محدود به نظامیان حرفه‌ای نیست. مردمی شدن مقاومت، قهرا به شکست‌ناپذیری و فناناپذیری آن منجر می‌شود.   سرمشق مقاومت، آنگونه که سردار سلیمانی روایت می‌کرد به یک "مقاومت مدنی" شبیه‌تر بود تا یک "اقدام نظامی"؛ چراکه ریشه‎ها و اهدافش، آماده‌سازی یک زندگی صلح‌آمیز و شرافتمندانه برای مردم بود. 🔹 سردار سلیمانی چهره‌ای منحصر به فرد نیست بلکه در امتداد چهره‌هایی همچون شهید چمران و سرداران و فرماندهان بزرگ دوران جنگ تحمیلی قرار می‌گیرد؛ ‌چه اینکه وجه اشتراک همه‌ی این اشخاص، تعهد به مقاومت صادقانه در برابر جریان ظلم و زورگویی و تجاوزگری بود. شهید سلیمانی در قول و فعل بر این سنّت‌مندی و استمرار تاریخی اصرار می‌کرد. 🔹  میراث سردار شهید قاسم سلیمانی، اکنون در اختیار ماست. این میراث ارزشمند مثل هر سرمایه‌ای در معرض تهدید فرسایش یا ربایش است. پاسداری از آن، و البته ارتقا و بهسازی‌اش، مستلزم برنامه‌ریزی‌های هوشمندانه و مبتکرانه است.  تاریخ قضاوت خواهد کرد که ما با این میراث چه خواهیم کرد و چگونه پاسداری‌اش می‌‎کنیم. آیا خواهیم توانست وجوه ایمانی، مردمی، مدنی، تاریخی و جغرافیایی‌اش را حفظ کنیم و بسط دهیم یا نه؟ https://eitaa.com/samen_lorestan1401 https://eitaa.com/samen_lorestan https://eitaa.com/tolidemohtava1401