ام فضل بعد از خوراندن زهر به حضرت جواد علیه السلام پشیمان شد و گریه کرد. حضرت به او فرمود: «چرا گریه می کنی؟ اکنون گریه تو سودی ندارد. این را بدان که به سبب این جنایت، به چنان دردی مبتلا می شوی که هرگز علاج ندارد و چنان به تنگدستی افتی که جبران پذیر نباشد». بعد از آن ام فضل به دردی بیمار شد که همه اموالش را در راه معالجه آن مصرف کرد، ولی سودی نبخشید و با نکبت بارترین وضع به هلاکت رسید. در شهادت حضرت علاوه بر ام‌فضل دو شخص دیگر نیز نقش داشتند. جعفر برادر ام‌فضل و معتصم جعفر نیز در حال مستی به چاه افتاد و جسد بی جانش را از چاه بیرون آوردند. معتصم که خلیفه آن زمان بود، خلافتش ۶ ماه بیشتر طول نکشید. و این بود سرانجام قاتلان امام جواد (ع) @fanos25