پایان غربزدگی (ارتجاع)
نوار غزه، پدافند غیرعامل و درسهایی برای ما: 🔹آیا می‌دانستید باریکه غزه که شامل شهرها و روستاهای مختلف است، در مجموع سومین منطقه پرتراکم دنیاست؟! این باریکه در مجموع، جمعیتی حدود ۲/۴ میلیون نفر را در وسعتی کاملا محدود در خود جای داده است که بخش زیادی از این جمعیت نیز ساکن خود شهر غزه (به عنوان بزرگترین شهر این باریکه) هستند. 🔹تراکم بالای جمعیتی در وسعتی محدود، سبب می‌شود به هنگام وقوع جنگ، آمار تلفات انسانی به طور تصاعدی افزایش یابد. زیرا با هر انفجار، تعداد نفرات به مراتب بیشتری در همان وسعت ثابت، درگیر انفجار خواهند شد که این امر، برخلاف اصول اولیه پدافند غیرعامل است. اما رعایت این موضوع مهم به علت محدودیت مساحت این باریکه، برای مردم غزه چندان میسر نبوده است. 🔹طبق اعلام رسمی ارتش رژیم اسرائیل، این رژیم فقط طی شش روز اول از جنگ اخیر، ۴۰۰۰ تن بمب بر سر مردم غزه ریخته است. باتوجه به آنکه مساحت شهر غزه ۴۵ کیلومتر مربع است لذا تقریبا روی هر کیلومتر مربع از این شهر، ۹۰ هزار کیلوگرم بمب ریخته شده است! به عبارت دیگر، با توجه به آنکه جمعیت شهر غزه حدود ۶۰۰ هزار نفر است لذا فقط طی شش روز اول از جنگ اخیر، سهم هر ۱ نفر از ساکنان مظلوم این شهر، حدود ۷ کیلوگرم بمب بوده است. اگر میانگین وزن هر نفر را ۵۰ کیلوگرم فرض کنیم (میانگین کودکان و بزرگسالان)، چنانچه این جنگ دو ماه با همین وضعیت ادامه پیدا کند هر کدام از ساکنان غزه، تقریبا ۱/۵ برابر وزن خودشان از بمبهای اسرائیل سهم خواهند داشت! واضح است که در چنین شرایطی و در چنین شهر متراکمی، آمار شهدا به صورت تصاعدی بالا خواهد رفت. 🔹سوال مهمی که مطرح می‌شود این است که آیا ایران پهناور هم با میلیون‌ها هکتار مساحت، محدودیت‌های جغرافیایی غزه را دارد؟ اگر ندارد پس چرا شهرهایمان را اینطور متراکم بسازیم که اگر فرداروزی درگیر جنگ احتمالی شدیم نتوانیم اصول پدافند غیرعامل را رعایت کنیم؟ متراکم ساختن شهرها و اصرار بر توسعه عمودی به جای توسعه افقی در کشور پهناوری همچون ایران که دائما در حال تهدید شدن از سوی برخی کشورهای متخاصم است از منظر پدافند غیرعامل چقدر توجیه دارد؟! @baladetayyeb
17 مشاهده