🔸 عنه عليه السلام ـ في وَصيَّتِهِ لعبدِ اللّه ِ ابنِ جُندَبٍ ـ : يا بنَ جُندَبٍ ، قالَ اللّه ُ جَلّ و عَزَّ في بعضِ ما أوحى : إنّما أقبَلُ الصَّلاةَ مِمَّن يَتَواضَعُ لعَظَمَتي ، و يَكُفُّ نَفسَهُ عَنِ الشَّهَواتِ مِن أجلي ، و يَقطَعُ نَهارَهُ بذِكري ، و لا يَتَعَظَّمُ على خَلقي ، و يُطعِمُ الجائعَ ، و يَكسو العارِيَ ، و يَرحَمُ المُصابَ ، و يُؤوِي (يُواسِي) الغَريبَ ، فذلكَ يُشرِقُ نُورُهُ مِثلَ الشَّمسِ ، أجعَلُ لَهُ في الظُّلمَةِ نُورا ، و في الجَهالَةِ حِلما ، أكلَؤهُ .حديثبعِزَّتي ، و أستَحفِظُهُ مَلائكَتي ، يَدعوني فاُلَبِّيهِ ، و يَسألُني فاُعطيهِ ، فمَثَلُ ذلكَ العَبدِ عِندي كمَثَلِ جَنّاتِ الفِردَوسِ ، لا يَسبِقُ .حديثأثمارُها ، و لا تَتَغَيّرُ عَن حالِها . 🔹 امام صادق عليه السلام ـ در سفارش به عبد اللّه بن جندب ـ فرمود : اى پسر جندب! خداوند عزّ و جلّ در يكى از وحى هاى خود فرمود : «من نماز را از كسى مى‌پذيرم كه در برابر بزرگىِ من افتادگى كند و به خاطر من از خواهش‌هاى نفْس خويشتندارى ورزد و روز خود را با ياد من بگذراند و بر آفريدگان من بزرگى نفروشد و گرسنه را سير كند و برهنه را بپوشاند و بر گرفتار و مصيبت زده رحم آورد و غريب را پناه دهد. چنين كسى نورش چون خورشيد مى‌تابد. برايش در تاريكى نورى قرار مى‌دهم و در نابخردى، بردبارى، با عزّت خود او را حمايت مى‌كنم و فرشتگانم را به نگهبانى از او مى‌گمارم. مرا مى‌خواند و من جوابش را مى‌دهم و از من مى‌خواهد و عطايش مى‌كنم. حكايت اين بنده نزد من همچون حكايت باغ هاى فردوس است كه نه ميوه هايشان مى‌خشكد و نه حالشان دگرگون مى‌شود». ---------------- 🔸 قضاء حقوق المؤمنين : قال الصادق عليه السلام : ما على أحَدِكُم أنْ يَنالَ الخَيرَ كُلَّهُ باليَسيرِ ؟! قالَ الرّاوي: قلتُ : بما ذا جُعِلْتُ فِداكَ ؟ قالَ : يَسُرُّنا بإدْخالِ السُّرورِ على المؤمنينَ مِن شيعَتِنا . 🔹 قضاء حقوق المؤمنين : امام صادق عليه السلام فرمود : چه مى‌شود اگر هر يك از شما با اندك كارى، به همه خوبيها دست يابد؟! راوى مى‌گويد : عرض كردم : فدايت شوم، با چه كارى ؟ فرمود : با شاد كردن شيعيان مؤمن ما، ما را شاد كند. ➡️ @samtekhoda3