جایِ خالیِ جهان تو که باشی، چه باک از جمعه! نبود تو هفت‌روز هفته ماتم بی‌پایان منتظران است. به‌یادت، سرتاسر فصل سرما مشتری ثابت گل‌فروشی هستم! فقط نرگس می‌خرم. می‌بویم و عطر تو را در تک‌تک گل‌برگ‌ها حس می‌کنم. تو هستی‌... نمی‌آیی؟! باید بیایی و ببینی نزدیک بهار، چند دسته نرگس در گل‌دان پژمرده! هربار که نگاهم به آن‌ها می‌افتد، برای دلم اَمَّنْ یُجیبْ می‌خوانم بلکه آرام گیرد این همیشه مُضطر! دلم روشن است... روشن به این‌که روزی می‌آیی و یک بغل نرگس تقدیمت می‌کنم. تو که باشی، گل‌ها خشک نمی‌شوند، عطرشان نمی‌پرد! سال نو در راه است... نه چندان دور، نه چندان نزدیک! دیگر فرقی نمی‌کند! میلادی، شمسی، قمری... ساعت، روز، هفته، ماه یا سال! این‌ها عادت کرده‌اند که بگذرند و ما را با غم نیامدنت تنها بگذارند. عمرمان می‌گذرد... هزاران بار هم که بیایند و بروند، جمعه‌ها کمی بیش‌تر از روزهای دیگر جایِ خالیِ تو در جهان احساس می‌شود. 🍃🌸🌹🍃🌸🌹🍃🌸🌹🍃 https://eitaa.com/samtekhodababaali