2️⃣ استخفاف روزه ⭕️ آسیب شناسی روزه ماه رمضان (۲) 🔻بعضى روزه را به شكلى مى‏ گيرند (حالا اين شوخى است) كه- العياذ باللَّه- اگر من به جاى خدا بودم اصلًا روزه اينها را قبول نمى‏ كردم. 🔻من افرادى را سراغ دارم كه اينها در ماه رمضان‏ شب تا صبح را نمى‏ خوابند اما نه براى اينكه عبادت كنند، بلكه براى اينكه مدت خوابشان پر نشود؛ تا صبح هى چاى مى‏ خورند و سيگار مى‏ كشند، 🔻اول طلوع صبح كه شد نمازشان را مى‏ خوانند و مى‏ خوابند، چنان بيدار مى‏ شوند كه نماز ظهر و عصر را با عجله بخوانند و بعد بنشينند سر سفره افطار. 🔻 آخر اين چه روزه‏ اى شد؟! آدم شب تا صبح را نخوابد براى اينكه در حال روزه حتماً خواب باشد و رنج روزه را احساس نكند. آيا اين استخفاف به روزه نيست؟! 🔻به عقيده من مثل فحش دادن به روزه است، يعنى اى روزه! من اين‏قدر از تو تنفر دارم كه مى‏ خواهم رويت را نبينم! 🔻ما حج -بجا می آوریم- ولى به آن استخفاف مى‏ كنيم، روزه مى‏ گيريم و به آن استخفاف مى‏ كنيم، نماز مى‏ خوانيم و به آن استخفاف مى‏ كنيم، اذان مى‏ گوييم و به آن استخفاف مى‏ كنيم. 🔻حالا چطور به اذان استخفاف مى‏ كنيم؟ ...خيلى افراد صيّت (خوش صوت )هستند و مى ‏توانند خوب اذان بگويند اما اگر به آنها بگويى آقا برو يك اذان بلند بگو، نمى‏ گويد. چرا؟ چون خيال مى‏ كنند اين كسر شأنش است؛ من اين‏قدر پايين هستم كه مؤذّن باشم؟! 🔻آقا! بايد افتخار كنى كه يك مؤذّن باشى. على بن ابى طالب مؤذّن بود، در همان وقتى كه خليفه بود هم مؤذّن بود. 🔻اين استخفاف به اذان است كه يك نفر ننگش بكند كه مؤذّن باشد يا مؤذّن بودن را بسته به شأن اشخاص بداند و بگويد: من كه از اعيان و اشراف هستم، از رجال و شخصيتها هستم، من ديگر چرا مؤذّن باشم؟ اينها همه استخفاف است. ▪️مجموعه آثار استاد شهيد مطهرى (آزادى معنوى)، ج‏۲۳، ص: ۵۱۴-۵۱۳- با تلخیص و ویرایش - —————————‏ ‏‏🇮🇷 مجموعه‌ی فرهنگی سنگر 🇮🇷 ‏🇮🇷 سنگر جنگ نرم 🇮🇷 ‏🇮🇷 سنگر سردار دلها 🇮🇷