🔹🔸 🔹 ╗‏═🍃🕊🍃═════╔ ‏╝═════🍃🕊🍃═╚ ⏺ «وَ أَمَّا مَنْ أُوتِیَ کِتَابَهُ وَرَاءَ ظَهْرِهِ» و اما کسی که نامۀ اعمالش را از پشت سرش بدهند، 🔻شخصی که اهل جهنم است، می‌‌گوید هرچه هست بخوریم و خوش باشیم! شبهه‌ناک هم باشد بخوریم! دقت کنید؛ ابتداء پرخوری و رفاه طلبی و همین‌طور مدام هرچه دارد برای دنیا خرج کرده، کم‌کم دچار شبهات می‌شود. 🔻با افرادی همنشینی می‌کند که با انقلاب میانه‌ای ندارند، 🔻با کسانی همنشینی می‌کند که مالشان شبهه‌ناک و معلوم نیست پولشان از کجا می‌آید، حلال است یا حرام، 🔻بعد کم‌کم گناه و معصیت و لقمۀ حرامِ یقینی و بعد هم تکذیب کرده و می‌گوید من اصلا اینها را قبول ندارم! و از اینجا عذابش شروع می‌شود، در نتیجه: ⏺ «إِنَّهُ ظَنَّ أَنْ لَنْ یَحُورَ»؛ این شخص فکر می‌کرد، هرگز برنمی‌گردد و دائما در این دنیاست! 🔸مشکل ما این است که خیال می‌کنیم حال که در این دنیا هستیم، چهل‌سال، پنجاه‌سال یا هرچندسال، همیشگی و دائمی هستیم! این غلط است. ما نمی‌دانیم امشب، فردا، چه وقت اجل ما می‌رسد. لذا روایت است که به دنیا، دل خوش نکنید ، به یاد آخرت باشید، وصیت‌نامه خودتان را بنویسید، حلالیت بطلبید، واجبات خود را انجام بدهید، حق‌الله، حق‌الناس، خمس، زکات، هرچه هست بالاخره تمامش کنید که بعد از مردن، دیگر کسی به فکر ما نیست. ⏺«بَلَى إِنَّ رَبَّهُ کَانَ بِهِ بَصِیرًا»؛ (بلی پروردگارش به وضعش بینا بود). این آیه یعنی خود را در محضر الهی دیدن، که خیلی‌ها از آن غافلند، خدا ما را موفق بدارد که این مراقبه را دائماً داشته باشیم. می‌فرماید خدا به او بصیر و آگاه بود و او را می‌دید، در محضر خدا بود، خدا حاضر و ناظر کارهایش بود و این شخص فکر کرد کسی او را نمی‌بیند. ✅ سورۀ انشقاق 🔹 🔹🔸 🔹🔸🔹 (۳۴۶) ‏‏💠🌸🍃🌺🍃🌸💠 💠علماي بزرگ، فقهاي بزرگ، فلاسفه باارزش، محدّثان عالي مقام و مؤلّفان عالي قدر از اين شهر برخاستند يا به اين شهر پناه آوردند و در زير پرتو مطهّر پاره تن امامت و ولايت - يعني حضرت معصومه عليها سلام - اقامت گزيدند. ۱۳۷۹/۰۷/۱۴ ☀️(مدظله‌العالی) ————————— 🇮🇷@SANGAR_1🇮🇷 🇮🇷@SANGAR_5🇮🇷