♦️فاصله فکری و رفتاری ما با امام باقر «علیه السلام» نسبت به کسانی که همانند ما نمی اندیشند! 🔻 زرارة نقل مى‏ كند كه: «با برادرم حمران- يا برادر ديگرم بكير- بر امام باقر (ع) وارد شديم؛ 🔻من به امام گفتم : ما افراد را با شاقول اندازه مى‏ گيريم، هر كس مانند ما شيعه باشد، خواه از اولاد على و خواه از غير آنها، با او پيوند دوستى (به عنوان يك مسلمان و اهل نجات) برقرار مى‏ كنيم و هر كس با عقيده ما مخالف باشد ما از او (به عنوان يك گمراه و اهل هلاك) تبرّى مى ‏جوييم.» 🔻امام علیه السلام فرمود: «اى زرارة! سخن خدا از سخن تو راست‏تر است؛ اگر آنچه تو مى‏ گويى درست باشد، پس سخن خدا آنجا كه مى‏ فرمايد: «إِلَّا الْمُسْتَضْعَفِينَ مِنَ الرِّجالِ. وَ النِّساءِ وَ الْوِلْدانِ لا يَسْتَطِيعُونَ حِيلَةً وَ لا يَهْتَدُونَ سَبِيلًا» (نساء: 98) كجا رفت؟! پس «المرجون لامر اللّه »(توبه:106 )چه شد؟! آنها كه خدا درباره آنها مى ‏فرمايد: «خَلَطُوا عَمَلًا صالِحاً وَ آخَرَ سَيِّئاً»(توبه: 102) كجا رفتند؟! «اصحاب الاعراف» چه شدند؟! «الْمُؤَلَّفَةِ قُلُوبُهُمْ»(توبه: 60) چه كسانى هستند و كجايند؟!» 🔻اگر كسى در رواياتى كه از ائمه اطهار (عليهم السلام) رسيده است كه بيشترين آنها در «كتاب الحجّة» كافى و «كتاب الايمان و الكفر» كافى گرد آمده است دقت كند مى ‏يابد كه : ائمه (عليهم السلام) تكيه‏ شان بر اين مطلب بوده كه هر چه بر سر انسان مى‏ آيد از آن است كه حق بر او عرضه بشود و او در مقابل حق، تعصّب و عناد بورزد، و يا لااقل در شرايطى باشد كه مى‏بايست تحقيق و جستجو كند و نكند؛ 🔻اما افرادى كه ذاتا و به واسطه قصور فهم و ادراك و يا به علل ديگر در شرايطى بسر مى ‏برند كه مصداق منكر و يا مقصّر در تحقيق و جستجو به شمار نمى‏ روند، آنها در رديف منكران و مخالفان نيستند، 🔻آنها از «مستضعفين»( يعنى بيچارگان و دست‏ نارسان ) و «مرجون لامر اللّه» ( يعنى كسانى كه درباره آنها بايد گفت كار اينها با خداست، خداوند خودش به نحوى كه حكمت و رحمتش ايجاب مى‏ كند عمل خواهد كرد.) به شمار مى ‏روند؛ 🔻از روايات استفاده مى‏ شود كه ائمه اطهار بسيارى از مردم را از اين طبقه مى ‏دانند. ▪️مجموعه آثار استاد شهيد مطهرى ؛ ج‏1 ؛ ص323-322-با تلخیص و ویرایش - —————————‏ ‏‏🇮🇷مجموعه‌ی فرهنگی سنگر🇮🇷 ‏🇮🇷سنگر جنگ نرم🇮🇷 ‏🇮🇷سنگر سردار دلها🇮🇷