هدایت شده از برگی از دفتر معرفت
بر غزل ۳۲۸، استاد سعادت‏‌پرور، جمال آفتاب، جلد۶، ص۲۲۱ 🖊و نيز در حديثى است كه: «مَنْ زارَهُ أوْ باتَ عِنْدَهُ لَيْلَةً، كانَ كَمَنْ زارَاللَّهَ فى عَرْشِهِ.»: ♦️(هركس او را زيارت كند و يا شبى را در حرمش بسر برد، همانند آن است كه خداوند را در عرشش زيارت نموده) 📚بحارالانوار، ج ۱۰۲، ص۳۵، روايت ۱۶ 🖊و در حديثى ديگر از آن سرور است كه: «فَمَنْ زارَنى عارِفاً بِحَقّى، غَفَرَاللَّهُ ما تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ وَ ما تَأَخَّرَ.»: ♦️(هر كه با شناخت به حقّ من، مرا زيارت كند، خداوند گناهان گذشته و آينده او را می‌آمرزد)، 📚 بحارالانوار، ج ۱۰۲، ص ۳۸، روايت ۳۳ 🖊باز از آن حضرت عليه‌السلام است كه: «ألا! فَمَنْ زارَنى فى غُرْبَتى بِطُوسٍ، كان معى فى دَرَجَتى يَوْمَ‌القِيامَةِ مَغْفُوراً لَهُ»: ♦️(آگاه باش هركس مرا در تنهايى و غربتم در طوس زيارت كند در قيامت آمرزيده شده با من در منزلتم می‌باشد.) 📚بحارالانوار، ج ۱۰۲، ص ۳۹، روايت ۳۶ 💠 و يا منظور خواجه از دو بيت فوق، خطاب به خود باشد و بخواهد بگويد: حال كه درك حضور معصومين عليهم‌السلام را نكردى، از توسّل و توجّه به مزار ايشان، كه يكى از آنها امام هشتم عليه‌السلام است، بی‌بهره مباش. 7⃣ https://eitaa.com/daftaremarefat