پنجشنبه‌ها (اعتقادی) ✅ شبهات امر به معروف و نهی از منکر ۵ (احترام به عقاید دیگران ) ⬅️ فهم من برای خودم مهم است و فهم دیگران برای خودشان. شما اینطوری اسلامو فهمیدی ولی دیگری به گونه‌ای دیگر. مثلا برخی به حجاب چادر معتقدند ولی برخی مانتو، برخی دیده‌شدن موها را در جامعه امروزی منکر نمی‌دانند ولی برخی می‌دانند. فهم هر کس محترم است و نباید به او تذکر داد. (البته بحث اعتقادی چیز دیگری است، اما اینکه خود را قبول داشته باشیم و دیگران را خطاکار بدانیم خلاف اخلاق است.) برای پاسخ به این شبهه نکاتی را تقدیم می‌کنیم: 👈١. احترام به عقاید دیگران اگرچه هر کسی در انتخاب عقیده آ اد است و به این آزادی باید احترام گذاشت اما دلیل صحیح بودن همه عقاید نیست. برخی عقاید آثار شومی برای جامعه دارد مثلا داعش هم برای خودش عقیده دارد و بنابر عقیده‌ی او باید شیعیان را کشت و به بهشت وارد شد. این عقاید را هیچ عاقلی نمی‌پذیرد بلکه به مقابله با آنها می‌پردازد. 👈٢. شرایط نهی از منکر یکی از نکات مهم توجه به شرایط نهی از منکر است. که از شرایط آن: 📌 علم فرد به منکر و معروف است. برخی هنوز به احکام اسلامی آشنا نیستند و چیزی را نهی می‌کنند که شاید منکر نباشد. لذا یادگیری دین از مسیر صحیح مقدمه نهی از منکر است. 📌شرط دیگر : علم عامل منکر به گناه بودن فعلش 📌شرط دیگر: اصرار بر آن گناه داشته باشد. پس اگر یکمرتبه از روی غفلت انجام داد نیازی نیست به او تذکر بدهیم. 👈٣. نفی پلورئالیسم اسلام معتقد است که راه راست تنها یک راه است و آن اسلام می‌باشد. اینطور نیست که هر مسیری برای رسیدن به خدا صحیح باشد. (پلورئالیزم بر این عقیده است که همه عقاید صحیح اند و هر دینی بر حق است.) بنابراین خیلی افراد در مسیر خطا به سر می‌برند اگرچه گمان کنند که در مسیر درستی هستند. در این صورت به جای نهی از منکر باید آنها را ارشاد کرد تا آگاه شوند. بسیاری از نهی‌از منکرهای امروز ازین قبیل است. بارها دیدم که افرادی هنگام نماز در اول وقت نماز می‌خوانند اما حجاب ناقصی دارند، وقتی صحبت می‌کنی در ذهنش تصوراتی از حجاب وجود دارد غیر از آنچه در ذهن تو است. لذا باید از مسیر خیرخواهانه و منطقی با این افراد صحبت کرد نه از راه نهی کردن. این بسیار مهم است. اول یقین کنیم که شخص عامدانه گناه می‌کند، بعد نهی از منکر کنیم. 👈۴. ما به هم ارتباط داریم چطور اگر در ماجرای ویروس کرونا اگر کسی بگوید من به ماسک اعتقادی ندارم، دولت و بقیه مردم همه اعتراض می‌کنند که اگر اعتقاد هم نداری باید به فهم متخصصان پزشکی اعتماد کنی و جان دیگران را به خطر نیندازی. گناهان هم فضای جامعه را آلوده می‌کنند و در دیگران اثر نامطلوب دارد. لذا اگر انسانی اعتقاد به حجاب هم ندارد ولی چون بد حجابی او آرامش روانی و روحی جامعه را بخطر می‌اندازد. ظلم و فساد در جامعه امنیت اقتصادی را بخطر می‌اندازد و همه باید در برابر ظلم موضع گیری کنند.