❃↫🌷« بِسـم ِ ربـــــِّـ الشــُّـهـداءِ والصِّـدیقیــن »🌷↬❃ ✫⇠ #خاطرات_نورالدین_پسر_ایران ✫⇠قسمت :4⃣0⃣3⃣ ✍ به روایت سید نورالدین عافی 📖 شماره صفحه: 305 بچه ها ساعتی بعد به من گفتند هنوز آمبولانس زیاد دور نشده بود که هلیکوپتر عراقی موشکی به آن زد، آمبولانس آتش گرفت و مجروحان همگی شهید شدند... خسته، خاک گرفته و سراپا خونی به طرف سنگرمان آمدیم. دلم خوش بود که شب قبل توی سنگر آب میوه و تن ماهی گذاشته ام و حالا میتوانیم بخوریم، اما سنگر در قاب چشمانم طور دیگری بود. هیکل زمخت یک نفر از سنگرمان بیرون زده بود. طرف بس که چاق بود توی سنگر جا نشده بود فقط سرش را توی سنگر کرده بود و هر چه خواسته بود خورده بود. ناراحتی ام حد نداشت. ناسلامتی می خواستیم خستگی در کنیم و انرژی از دست رفته را تا حدی پیدا کنیم. اول از همه دو تا اردنگی زدم به پشتش. دیدم با صدای کلفتی در حالت نیمه خواب دارد حرف میزند! ـ نه خیر، این بیرون بیا نیست! این بار اسلحه را بلند کردم و یک رگبار کنار پاهایش زدم. چنان به سرعت خواست از سنگر خارج شود که سرش محکم خورد به سقف سنگر. هراسان میپرسید: «چیه؟! چی شده؟...» ـ کی بهت اجازه داده بیایی اینجا؟ ـ مگه چی شده حالا؟! نگاهی توی سنگر انداختم؛ دخل همه چیز را درآورده بود، هر چه را هم خورده بود ظرفش را هم توی سنگر انداخته بود. عصبانیتم بیشتر شد. دوباره نگاهش کردم. ادامه دارد...✒️ 🍃جهت تعجیل در فرج و سلامتی آقا و شادی روح امام و ارواح طیبه شهدا صلوات🍃 ว໐iภ ↬ @sangarshohada🕊🕊