🔰پیشینه تحریف هویت نظامی گنجوی 🔗همزمان با 21 اسفند سالروز بزرگداشت حکیم نظامی گنجوی ▪️در پی اظهارات کودکانه الهام علی اف طبق اطلاعات و اسناد موجود، گویا نخستین بار استالین در شوروی با "آذربایجانی خواندن نظامی" این قضیه را آغاز کرده است جلال متینی مورخ و محقق تاریخ و فرهنگ ایران می نویسد: « دولت شوروی تصمیم گرفت در هر یک از جمهوری‌های خود، مراسمی به منظور تجلیل از یکی از بزرگان آن سرزمین برپا کند، چون تُرک نامداری را در آذربایجان شوروی نیافتند، به سراغ نظامی رفتند و چون می‌دانستند کسی ادعای ترک بودن نظامی را نمی‌پذیرد، به استالین متوسل شدند.» (متینی، جلال ، بزرگداشت نظامی گنجوی در مسکو و سن‌پطرزبورگ، مجله ایران‌شناسی، سال ۴، شماره دوم) «سرگئی آقاجانیان» شرق شناس معروف در مقاله‌ «پنجاهمین سالگرد یک تحریف فرهنگی» که در مجله ایران‌شناسی چاپ شد، نوشته است که استالین در سوم آوریل ۱۹۳۹ میلادی در روزنامه‌«پراودا» ارگان حزب کمونیست، نظامی را با استناد به یک بیت شعر از او، شاعری متعلق به آذربایجان و ترک زبان معرفی کرده است. او می نویسد: «زمامداران شوروی که خطر بروز جنگ دوم جهانی را حدس زده بودند، برای افزایش قدرت دفاعی و روحیه‌مردم مناطق مختلف کشورشان، تصمیم به تقویت حس میهن‌ پرستی و غرور ملی آنها می گیرند. به همین منظور، جعل هویت نظامی توسط استالین در راستای همین سیاست عوام فریبانه صورت گرفته است.» (آقاجانیان، سرگئی، پنجاهمین سالگرد یک تحریف فرهنگی، مجلّه ایران‌شناسی، سال ۴، شماره ۱ ) بنابر نوشته های جلال متینی؛ «پس از استالین نوبت به گورباچف رسید. در دوران زمامداری وی در مراسم هشتصد و پنجاهمین سال تولد نظامی از مجسمه‌ او در مسکو پرده‌ برداری شد و حکمدار مسکو نظامی را «خادم بزرگ آذربایجان» نامید!» (متینی، همان، ۲۴۸). اما رئیس بنیاد ایران‌شناسی دانشگاه سینت پیتسریگ شوروی سابق، طی مقاله‌ای در رد نظر استالین نوشته است: « مجسمه نظامی را در خیابانی نصب می‌کنند و او را تُرک معرفی می‌کنند. در حالی که او حتی یک بیت به زبان ترکی ندارد. این مجسمه‌سازی‌ها و هویت‌سازی‌ها، ریشه در ناسیونالیسم دارد». (آقاجانیان، همان، ۷۰) هر چند خاستگاه نظامی آذربایجان بوده است اما این نیز ترک بودن زبان وی را اثبات نمی کند زیرا محققان معتقد هستند زبان رایج در منطقه آذربایجان در دوره حیات نظامی، زبان آذری بوده است. «زبان فارسی دری، زبان مادری نظامی نیست و احتمالاً آن را باید آموخته باشد. زبان متداول ناحیه آذربایجان در عهد نظامی و مدت‌ها پس از زمان وی، زبان آذری بوده است و زبان مادری نظامی در هر حال، ترکی یا دری نبوده است.» (پورنامداریان، تقی، گزیده مخزن‌الاسرار، علمی و فرهنگی) مطابق اطلاعات موجود، هویت تراشان برای فراهم کردن شعر ترکی به نام نظامی گنجوی، بخشی از اشعار تُرکی شاعری به نام «نظامی قارامانلی» که ۲۵۰ سال بعد از نظامی گنجوی در آناتولی زندگی می کرده است را به نام دیوان تُرکی نظامی گنجوی در ایران چاپ کرده اند در حالی که دیوان نظامی قارامانلی حدود ۵۰ سال پیش در ترکیه چاپ شده بود. 🔻ناگفته نماند ۱۰۰ درصد اشعار نظامی فارسی است و در واقع در آن زمان منطقه زیست نظامی از اساس ترک زبان نبودند و عمده ترک زبانان در منطقه آسیای صغیر می زیستند نه در منطقه قفقاز #قفقاز_پاره_تن_ایران https://eitaa.com/Revvagh