دکتر حمیدرضا اسماعیلی، نویسنده کتاب «سازمان سیاسی بهائیت» در گفتگو با روزنامه ایران: ♻️ چرا بهائیت یک سازمان سیاسی است؟ روزنامه ایران نوشت: 🔹در روزهای اخیر برخی جریان‌های رسانه‌ای معاند سعی کردند به تصویرسازی نادرست از اتفاقات مرتبط با بهائیان بپردازند. تصویرسازی‌هایی که با هدف تحریف واقعیت صورت می گیرد و محور اصلی آنها غیرسیاسی نشان دادن تشکیلات بهائی است. برای اینکه بدانیم چرا بهائیت یک سازمان آن هم از نوع سیاسی است باید با ویژگی‌ها و مختصات این تشکیلات آشنا شویم. در این باره واقعیت‌هایی هست که هر ناظر و مخاطب بی‌طرفی براحتی می‌تواند با دانستن آنها خودش قضاوت کند. به همین خاطر به سراغ دکتر حمیدرضا اسماعیلی رفتیم تا ابعاد این موضوع را بیشتر بررسی کنیم. وی نویسنده کتاب «سازمان سیاسی بهائیت» است که بتازگی از سوی مؤسسه مطالعات و پژوهش‌های سیاسی منتشر شده است. بخش‌هایی از این مصاحبه به شرح زیر است: 🔹بهائیت نه یک «نهاد» که یک «سازمان» تمرکزگرا و سانترالیستی است که همه بهاییان و اعضا حتماً باید ذیل آن سازمان تعریف شوند و اساساً بهایی خارج از سازمان معنای واقعی ندارد و او را به رسمیت نمی‌شناسند. بیت‌العدل تصریح دارد بهایی فردی است که آنها به رسمیت بشناسند. این موضوع در ادیان واقعی وجود ندارد. مسلمانان فراوانی وجود دارند که با هیچ یک از تشکیلات مذهبی‌ در ارتباط نیستند ولی خود را بیش از دیگران داعیه‌دار می‌دانند. 🔹شورای رهبری سازمان بهائیت که در اسراییل قرار دارد، نه تنها در جزئیات سازمانی بلکه در امور شخصی و جزئی اعضا از قبیل امور آموزشی، اقامت، ازدواج و طلاق نیز مداخله دارد. این مداخلات گاهی با دستورات سازمانی و به صورت مصوبات کلی صورت می‌گیرد و گاهی موردی و شخصی است. در اسنادی دیده‌ام که بیت‌العدل حتی آمرانه دستور داده است که لازم است بهاییان فلان شهر حتی در مجلس ختمی که برقرار بوده شرکت کنند. 🔹بر اساس سلسله مراتب سازمانی، همچنین محفل مرکزی نیز به نمایندگی از بیت‌العدل، در همه جزئیات سازمانی و شخصی بهاییان صاحب امر و نظر محسوب می‌شود. در واقع اینکه تعداد محافل یک شهر چه تعداد باشد و شیوه سازماندهی محافل در آنجا چگونه باشد اولاً با بیت‌العدل و ثانیاً با محفل مرکزی است که در برنامه‌های کوتاه مدت و میان مدت موسوم به «نقشه» به بهاییان ابلاغ می‌شود. 🔹توجه به ابعاد تشکیلاتی و سیاسی بهائیت در گذشته و حتی در میان کارگزاران حکومت پهلوی و حتی مدیران و رؤسای ساواک نیز مشاهده می‌شود. آنها نیز نه تنها در گزارش‌های خود به بهائیت از آن به عنوان یک «حزب سیاسی» یاد کرده‌اند، بلکه در فعالیت‌هایی که به منظور رصد بهائیت انجام داده‌اند بر ابعاد تشکیلاتی و سیاسی آن متمرکز بوده‌اند. در کتاب «سازمان سیاسی بهائیت» تعداد قابل توجهی از این اسناد را آورده‌ام. متن کامل این گفتگو را اینجا بخوانید: psri.ir/?id=a9ufv1bl 🔺صفحات مجازی حمید رسایی🔻 eitaa.com/rasaee T.me/www_rasaee_ir instagram.com/rasaee.ir twitter.com/hamidrasaee