الإمامُ عليٌّ عليه السلام :
مَن كَثُرَ كلامُهُ كَثُرَ خَطَؤُهُ ، و مَن كَثُرَ خَطَؤُهُ قَلَّ حَياؤهُ ، و مَن قَلَّ حَياؤهُ قَلَّ وَرَعُهُ ، و مَن قَلَّ وَرَعُهُ ماتَ قَلبُهُ ، و مَن ماتَ قَلبُهُ دَخَلَ النّارَ!
هر كه سخن بسيار گويد،
#خطايش بسيار شود و هر كه بسيار خطا كند،
#شرم و
#حيايش كم شود و هر كه كم شرم و حيا شود،
#پارسايى اش كاهش يابد و هر كه پارسايى اش كم شود،
دلش بميرد و هر كه دلش بميرد، به آتش رود.
نهج البلاغة
حكمة 349