از دیروز میخام یه چیزی رو عرض کنم هی توفیق نمیشد . اما خب الان فرصت شد عرض کنم : یه استاد اخلاقی که از شاگردای مرحوم آیت الله بهجت و آیت الله سعادت پرور رحمت‌الله‌علیهما بود ، می‌فرمود که : دنیا ، همه ی ماست . ما را در آغوش گرفته و قدرت زندگی را در آن صرف میکنیم‌. در دنیا زندگی می کنیم تا بعد از تکامل به آخرت برسیم . پدر ما مولانا امیرالمومنین صلوات‌الله علیه هست . ایشون درباره دنیا میفرمایند: « ... هَيْهَاتَ غُرِّي غَيْرِي لَا حَاجَةَ لِي فِيكِ قَدْ طَلَّقْتُكِ ثَلَاثاً لَا رَجْعَةَ فِيهَا...» علی علیه‌السلام را طلاق داد ،اگر فرزندی ، مادر بودن دنیا را قبول کند و با او بماند ، کم کم با پدرش ، که دنیا را طلاق داده ، بد میشود ! رابطه‌اش به تنگنا کشیده میشود! حتی ممکن است دیگر پدرش را هم دوست ، نداشته باشد ...!