نهج البلاغه
حکمت 255 - نکوهش تندخويى
وَ قَالَ عليهالسلام اَلْحِدَّةُ ضَرْبٌ مِنَ اَلْجُنُونِ لِأَنَّ صَاحِبَهَا يَنْدَمُ فَإِنْ لَمْ يَنْدَمْ فَجُنُونُهُ مُسْتَحْكِمٌ
و درود خدا بر او، فرمود: تندخويى بىمورد نوعى ديوانگى است، زيرا كه تندخو پشيمان مىشود، و اگر پشيمان نشد پس ديوانگى او پايدار است