علیهم السلام حسن بن مسعود، یکی از یاران امام هادی (ع) میگوید: به محضر مولایم رسیدم در حالی که آن روز، چند حادثه ناگوار⚡️برایم رخ داده بود 👈🏻 انگشتم زخمی شده و شانه ام در اثر تصادف با اسب سواری صدمه دیده و در یک نزاع غیرمترقبه لباسهایم پاره شده بود... به این خاطر با ناراحتی تمام در حضور حضرت گفتم: لعنت به امروز 😖 عجب روز شومی برایم بود! خدا شرّ این روز را از من باز دارد! 🌟🌼 امام هادی (ع) فرمودند: ای حسن! این چه سخنی است که می گویی؟! با اینکه تو با ما هستی، گناهت را به گردن بی گناهی می اندازی! 😨 (روزگار چه گناهی دارد) ای حسن! روزها چه گناهی دارند که شما هر وقت به خاطر خطاها و اعمال نادرست مجازات می شوید (و گاهی امتحان می شوید)، به ایام بدبین شده و به روز بد و بیراه می گویید! ❌ گفتم: ای پسر رسول خدا! برای همیشه توبه می کنم و دیگر عکس العمل رفتارهایم را به روزگار نسبت نمی دهم. 😔 🌕 امام فرموند: ای حسن! به طور یقین خداوند متعال (در ازای کارها) پاداش می دهد ☔️ و عقاب می کند و در مقابل رفتارها در دنیا و آخرت مجازات💥 می کند 📚 بحارالانوار / ج ۵۶ / ص ۲ https://eitaa.com/sarbazan_sardar_soleymani