Seir-e-Tahavol.pdf
حجم: 190K
| سیر تحول از علوم رشته‌ای تا علوم میان‌رشته‌ای دکتر مهدی گلشنی، ۱۳۹۷ در جهان قدیم، همه علوم در زیر یک چتر واحد فلسفی قرار داشت. دانشمندانی نظیر بوعلی‌، ابوریحان و یا خواجه نصیر به صورت همزمان، فیلسوف، ریاضیدان، فقیه، پزشک و یا مهندس بودند و جهان را از یک دریچه جامع می‌نگریستند. اما به تدریج با رشد تجربه‌گرایی (که تنها برای یافته‌های حسی اعتبار قائل بود) و پیچیده‌تر شدن علوم (که منجر به تخصص‌گرایی شد)، این چتر واحد از میان رفت و با نسلی از دانشمندان مواجه شدیم که تنها در یک زمینه خاص متخصص بودند، اما در سایر زمینه‌ها چیزی نمی‌دانستند و فاقد هرگونه نگاه کل‌گرایانه به عالم بودند. این وضعیت هنوز هم تا حد زیادی ادامه دارد! اما از اواخر قرن بیستم با رشد فلسفه علم و روشن شدن کاستی‌های علوم تجربی، این روند تا حدی تغییر پیدا نمود و دانشگاه‌های مختلف (به ویژه دانشگاه‌های تراز اول جهان) با تعریف علوم میان‌رشته‌ای و حتی دوره‌های مشترک فلسفه و علم سعی در ترمیم این وضعیت نمودند. دکتر مهدی گلشنی فیزیکدان برجسته ایرانی و استاد فلسفه علم دانشگاه صنعتی شریف در این مقاله ارزشمند این روند را به صورت کاملا مستند بررسی و تبیین کرده است. معرفی (۸۹) معرفی منابع و ابزارهای مفید @sarcheshme_danaee