رسم است وقتی بزرگی یا مسئول مملکتی رخت سفررا می‌پوشد و می‌رود به یادش دسته گلی را بر میز و صندلی او می‌نهند عجبا هرچه میگردیم دفتر کار سردار سلیمانی را نمی‌یابیم میز و صندلی اورا نمی‌یابیم خدایا دسته گلهایمان را کجا ببریم کجا بگذاریم راستی دوستان؛ شما هیچ عکسی از سردار دارید که پشت میزی نشسته باشد شما هیچ عکسی از سردار سلیمانی دارید که مردم پشت دفتر کارش منتظر باشند تا گلهایمان را آنجا ببریم بله یادمان می آید عمده محل کارش پشت خاکریزها بود ودفترکارش سنگری بود که از چند گونی خاک پرشده بود دلها بسوزد به حال دسته گل‌هایی که حسرت نشستن برصندلی حاج قاسم به دلشان ماند ولی عطرشان دنیاگیرشد ای مرد بزرگ عزتت وغرورمان ریشه در پشت خاکریز نشینی و سنگر نشینی تودارد