. 🔹«صبح رشتم، تهرانم غروبش، همه‌جا قرقه» این جملات از اشعار پوریا بشیری ۲۹ساله است، یا به‌اصطلاح هوادارانش گادپوری. بشیری را ذیل نسل چهارم رپ فارسی قرار می‌دهند. اگر چیزی درباره نسل چهارم رپ فارسی نمی‌دانید بهتر است نگاهی به باقی اشعار، لباس پوشیدن‌ها و صفحات مجازی خوانندگان این نسل بیندازید. استفاده از تناژ خاکستری در کلیپ‌ها، گرفتن نمای از پایین برای نشان‌دادن قدرت رپر و نمایش سرمایه‌هایی که برای یک رپر نسل چهارمی بودن نیاز است؛ همچون ثروت، خودساختگیِ شخصیت، طرفداران، نوچه‌ها، سلاح گرم و سرد، لباس، مواد مخدر، مشروبات الکلی، نمادهای گنگ بودن مثل تسبیح یا ماشین‌های کف‌خواب، آرایش مو، تتو و موضوعاتی ازاین‌دست. اصولاً هر چه حوالی رپر‌های نسل چهارم باشد، به‌سرعت تبدیل به نماد می‌شود. 🔹نسل چهاری‌ها از نظر سنی نزدیک‌ترین رپرها به نوجوان و نسل زدی‌ها هستند. رپرهایی که بر خلاف چند نسل قبل کارشان را نه از زیر زمین بلکه از روی زمین اما به‌صورت غیرقانونی آغاز و ادامه دادند. پوریا بشیری و باقی هم‌نسل‌های او در شبکه‌های اجتماعی تعاملی بالا آمدند و دقیقاً همین نقطه تعامل است که آن‌ها را زنده نگه می‌دارد. برای‌آنکه زنجیره تعامل حفظ شود، بشیری و باقی رپر‌ها میان طرفداران یکدیگر درگیری ایجاد می‌کنند و با هر درگیری لفظی یا اصطلاحاً (دیس و دیس‌بک بازی) می‌توانند از مخاطبانشان تعامل بگیرند اما نکته اینجاست؛ اگر این نمایشگری‌ها به عرصه واقع کشیده شود چه‌؟....