ابو علی میگفت زمان صدام که مشایه ممنوع بود یکی از دوستانش با همراهی ۳ نفر دیگه یک ماشین خراب رو از بغداد تا کربلا هل دادند و هر وقت شرطه های صدام میپرسیدند دارید چه میکنین میگفتند ماشینمون خراب شده داریم هلش میدیم ... کربلایی بودن و حسینی بودن درجاتی دارد. یکی تمام سال کار می‌کند تا خرج زوار حسین علیه السلام کند و یکی در این مسیر قدم می‌گذارد و راه می رود. هر کس سهمی از حب حسین دارد و هر کس سهم بیشتری داشته باشد برنده دنیا و سرافراز آخرت است. امیر مومنان فرمود قدر هر کس آن چیزی است که خشنودش می‌کند. قدر ما چقدر است؟ از چه خشنود میشویم؟ چه میخواهیم؟ پول؟ خانه؟ رفاه؟ امکانات؟ مقام؟مدرک؟ یا ... استادی داشتم که مکاشفه ای از علما را نقل می‌کرد. می‌فرمود جمعی از محبین و اهل معرفت متوسل بر اباعبدالله علیه السلام شدند تا در مکاشفه جمعی محضر حضرت رسیدند. حضرت فرمود بخواهید آنچه میخواهید و همه در فکر فرو رفتند. از میان جمع کسی گفت به کم قانع نباشید و از حسین، حسین بخواهید. فقط خودش را! خوش بحال آنانکه رفتند و با گام زدن در مشایه حسینی به حسین رسیدند که آنکه حسین دارد همه چیز دارد ... تأملات را در ایتا دنبال کنید @mdadseresht