«خداوند را شاکرم و خوشحالم که مرگم را این‌گونه رقم زد و تنها خواسته من این بود و از خانواده ام می‌خواهم که نگران و ناراحت نباشند، زیرا می‌دانم که این‌گونه برایم بهتر است و خوشحال‌ترم.... در طی سال‌ها زندگی، بهترین دوران را در سپاه داشتم و بهترین دوستان را در سپاه انتخاب کردم و بهترین آدم‌ها در روی زمین پاسداران می‌باشند و امیدوارم در جمع شهدای پاسداران قرار بگیرم. افتخار می‌کنم که سربازی کوچک برای حرمین خانم حضرت زینب(س) و خانم حضرت رقیه(س) اگر قبول کنند باشم و از هیچ کسی دلخوری ندارم. اما آنچه همیشه باعث رنج من می‌شد اینکه، ‌ای مسئولین! قدر مردم ایران زمین را بدانید، قدر جوانان را بدانید که هر چه دارید و هستید از همین مردم است. و توصیه دوم اینکه رهبر فرزانه را تنها نگذارید که این روزها می‌دانم که چه به او می‌گذرد و از خانواده ام می‌خواهم که هیچ وقت در هیچ زمانی خدایی ناکرده حرفی بر زبان نیاورند تا من یا کسی دلخور و رنجیده شود. قدر و منزلت خود را مثل همیشه بدانید که خداوند رحیم و بخشنده است.» پی نوشت: اکثرا در هر وصیت نامه‌ی شهیدی که میبینید و می‌خوانید ، از تنها نگذاشتن رهبر و عمل کردن به حرفشان گفتن!! پس در هیچ جا و مکان حتی در شرایط سخت، رهبر عزیزمان را تنها نگذاریم ➕ دعــــوت شـــــهــــدا هستیـــــد [🇮🇷]