🔹پروردگـارا ! تو را سپاس که مرا با بهترین بندگانت در هم آمیختی و درک بوسه بر گونه‌ های بهشتی آنان و استشمام بوی عطـر الهـی آنان را «یعنی مجاهـدین و شُـهدای این راه به من ارزانی داشتی.» 🔹خداونـدا! ای قادر عزیز و ای رحمـان رزّاق، پیشانی شکر شرم بَر آستانت می‌سایم که مَرا در مسیر «فاطمـه اطهـر و فرزندانش در مذهب تشیّع، عطر حقیقی اسلام، قرار دادی و مرا از اشک بر فرزندان علـی‌ِ بن ابی‌ طالـب و فاطمـه اطهـر بهره‌ مند نمودی»؛ چه نعمت عظمایی که بالاترین و ارزشمندترین نعمتهایت است؛ نعمتی که در آن نـور است، معنویت، بیقراری که در درون خود بالاترین قرارها را دارد، غمی که آرامش و معنـویت داد. ✍بخشی از وصیتنامه ؛