| 🔘مراکز داده زیر دریا: رویا یا واقعیت؟ ▪️مراکز داده سرورها و سیستم‌های ذخیره‌سازی را در خود جای می‌دهند که دنیای دیجیتال ما را سرپا نگه می‌دارند. آن‌ها اطمینان حاصل می‌کنند که ایمیل‌های ما ارسال می‌شود، شرکت‌ها را از حملات آنلاین محافظت می‌کنند و دستگاه‌های ما را به ساعت‌های هوشمند، تلویزیون‌ها و خودروها متصل می‌کنند. اینترنتی که می‌شناسیم بدون مراکز داده وجود نخواهد داشت. ▫️به دلیل استفاده از ابزارهای جدید در عصر هوش مصنوعی، آژانس بین‌المللی انرژی پیش‌بینی می‌کند که مراکز داده در سال 2026 نسبت به سال 2022 به 160 تا 590 تروات ساعت برق اضافی نیاز خواهند داشت که معادل اضافه شدن یک آلمان دیگر به جهان است. ▪️طبق گزارش آژانس بین‌المللی انرژی، تقاضای برق مراکز داده عمدتاً از سیستم‌های خنک‌سازی و خود سرورها ناشی می‌شود که هر کدام معمولاً 40 درصد از مصرف کل را تشکیل می‌دهند. 20 درصد باقی‌مانده توسط سیستم تامین برق، دستگاه‌های ذخیره‌سازی و تجهیزات ارتباطی مصرف می‌شود.مراکز داده در سراسر جهان در حال حاضر از دو روش اصلی خنک‌سازی استفاده می‌کنند: خنک‌سازی هوا و خنک‌سازی مایع. ▫️در سال 2013، مایکروسافت فرضیه‌ای مطرح کرد مبنی بر اینکه قرار دادن مراکز داده زیر آب می‌تواند هزینه‌های خنک‌سازی را کاهش دهد، بهره‌وری ساخت و ساز را بهبود بخشد و امکان استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر را فراهم کند. در سال 2018، این شرکت یک مخزن فشار فولادی ضد آب به طول 12.2 متر را در مرحله دوم پروژه ناتیک در کف دریای شمال نزدیک اسکاتلند در دریا مستقر کرد. 🗄متن کامل خبر 🆔@savad_rasaneh