🔰 قطع اینترنت بین‌الملل؛ راهبردی برای جنگ ترکیبی و حفاظت از امنیت ملی 🔹 قطع اینترنت بین‌الملل در ایران، تصمیمی واکنشی یا انفعالی نیست؛ بلکه بخشی از طراحی دفاعی جامع کشور برای بازپس‌گیری ابتکار عمل در میدان اطلاعاتی و سایبری از دشمن متجاوز محسوب می‌شود. این تصمیم در متن یک نبرد چندوجهی اتخاذ شده است؛ نبردی که در آن ابزارهای ارتباطی، به‌ویژه تلفن‌های هوشمند، نه‌تنها نقش واسطه برای تبادل داده دارند، بلکه خود به میدانی بالقوه برای شناسایی، هدف‌گیری، هدایت و نفوذ دشمن تبدیل شده‌اند. 🔹 در جهانی که پهپادهای مسلح با استفاده از بستر ارتباطی اینترنت و نرم‌افزارهای پیام‌رسان رمزنگاری‌شده هدایت می‌شوند، دیگر نمی‌توان میدان جنگ را صرفاً محدود به مرزهای فیزیکی یا نظامی دانست. جبهه‌ای نامرئی در دل زندگی روزمره شهروندان گشوده شده که در آن، هر داده، هر مکان و هر تماس ممکن است به ابزاری برای عملیات خصمانه تبدیل شود. 🔹 در چنین شرایطی، اتخاذ تدابیر امنیتی مانند قطع یا محدودسازی دسترسی به اینترنت جهانی، گرچه دشوار و پرفشار است، اما در ذات خود اقدامی راهبردی و گریزناپذیر تلقی می‌شود.