ابزارها: 1⃣ شبکه‌های اجتماعی (الگوریتم‌ها سوگیری‌ها را تقویت می‌کنند). 2⃣رسانه‌های حزبی (Fox News در یک سوی طیف، CNN یا MSNBC در سوی دیگر). 3⃣ میم‌ها و نمادهای فرهنگی (پرچم‌ها، شعارها، هشتگ‌ها). ۵. سیاست هویتی ♦️مردم بیشتر خود را از دریچهٔ «ما» و «آن‌ها» می‌بینند (white/black, immigrant/native, liberal/conservative). هویت گروهی قوی‌تر از منافع اقتصادی یا منطقی عمل می‌کند. این باعث می‌شود مناظره‌ها کمتر بر سر «راه‌حل» و بیشتر بر سر «کی هستی» باشد. ۶. خستگی شناختی ♦️حجم عظیم اخبار، بحران‌ها و روایت‌های متناقض باعث فرسودگی روانی مردم شده. در نتیجه: 1⃣ گرایش به ساده‌سازی (“همه سیاستمدارها فاسدند”). 2⃣ پناه بردن به پوپولیسم و رهبرانی که پیام‌های کوتاه و هیجانی دارند. 3⃣ کاهش توانایی تفکر انتقادی در سطح جمعی. ۷. پیامدهای شناختی-اجتماعی ♦️خشونت سیاسی عادی‌تر می‌شود (از شورش کنگره ۶ ژانویه تا تیراندازی‌های انتخاباتی). دموکراسی به‌عنوان یک «باور مشترک» تضعیف می‌شود؛ چون هر گروه فکر می‌کند اگر ببازد، سیستم تقلبی است. روان جمعی در حالت اضطراب مزمن قرار دارد؛ و این می‌تواند در بلندمدت به کاهش انسجام اجتماعی و افزایش گسست فرهنگی منجر شود. ⏹ جمع‌بندی آمریکا در یک وضعیت داخلی است: قطبی‌شدن شدید → ذهن‌ها را در دو جبهه جداگانه زندانی کرده. ⏺ بی‌اعتمادی نهادی → حقیقت مشترک از بین رفته. ⏺اضطراب و خستگی → پذیرش بیشتر روایت‌های ساده و افراطی. ⏺ به زبان ساده آمریکا از یک بحران سیاسی عبور نمی‌کند، بلکه درگیر بحران ادراکی و هویتی است. 💠 کانال مختص آموزش سواد رسانه و جنگ شناختی https://eitaa.com/savadrasanehjangshenakhti