🔻جهاد، مقدم است یا اقتصاد؟! ✍سید مقدام حیدری: قرآن، جهاد را مهم‌تر از پدر و مادر و خانواده و دوست و فک و فامیل می‌داند. و هم‌چنین مهم‌تر از پول و کسب و کار و خانه و کاشانه‌ی آدم می‌داند. لابد هر جا تعارضی بین جهاد و خانه و خانواده و فک و فامیل و کسب و کار پیش آمد، اولویت با جهاد است. فرمود: بگو اگر پدران و فرزندان و برادران و هم‌سران و خاندان و اموالی که اندوخته‌اید و کسب و کاری که از کسادی‌اش می‌ترسید و خانه‌هایی که دوست می‌دارید نزد شما دوست‌داشتنی‌تر از خدا و پیام‌برش و جهاد در راه خدا باشد، پس منتظر باشید تا خدا خودش به حساب‌تان برسد؛ (قُلْ إِنْ كانَ آباؤُكُمْ وَ أَبْناؤُكُمْ وَ إِخْوانُكُمْ وَ أَزْواجُكُمْ وَ عَشيرَتُكُمْ وَ أَمْوالٌ اقْتَرَفْتُمُوها وَ تِجارَةٌ تَخْشَوْنَ كَسادَها وَ مَساكِنُ تَرْضَوْنَها أَحَبَّ إِلَيْكُمْ مِنَ اللَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ جِهادٍ في‏ سَبيلِهِ فَتَرَبَّصُوا حَتَّى يَأْتِيَ اللَّهُ بِأَمْرِه‏) [توبه24] جهاد هم یکی دو جور نیست، صحنه‌ها و خاک‌ریزهای رویارویی بین تمدن اسلامی و تمدن غرب همه صحنه‌های جهاد و جنگ‌اند. اقتصاد، سیاست، امنیت، سبک زندگی، فرهنگ، علم و فن‌آوری، رسانه و هر چه جامعه با آن سر و کار دارد، می‌تواند عرصه‌ی جهاد باشد که هست. حرف قرآن این است که در عرصه‌‌های جنگ، نه خانواده دلیل موجهی برای عقب‌نشینی و کوتاه آمدن است، نه تجارت و کسب و کار! دین و فرهنگ و سبک زندگی‌مان، نمادها و نشانه‌های‌مان، زبان و رسم الخط‌مان، حتی فرهنگ غذایی و دارویی‌مان، که با هم تصویر و منظومه‌ی هویت ما را می‌سازند، هر کدام‌شان صحنه‌ی جنگ و درگیری ما با جبهه‌ی دشمن است. و در این درگیری، عقب‌نشینی از هر یک از قطعات فرهنگی و هویتی‌مان به بهانه‌ی رونق تجارت، ترجیح تجارت بر جهاد است و ما را مشمول تهدید این آیه‌ی شریفه خواهد کرد. روزهای کار و تعطیل ایام هفته، بخش مهمی از سبک زندگی جامعه است که تمام برنامه‌های فرد و جامعه را تحت تأثیر قرار می‌دهد. نظم برنامه‌ی عبادی و کاری و درسی و صله‌ی رحم و استراحت و تفریح مردم، همه با تغییر تعطیلی‌های هفته تغییر خواهد کرد. و همه‌ی این عرصه‌ها عرصه‌ی طمع دشمن، و در نتیجه عرصه‌ی جهاد است که نباید به بهانه‌ی رونق کسب و کار، از آنها کوتاه آمد و به نفع فرهنگ یهودی، تغییرشان داد. چنین کاری، ترجیح جهاد بر تجارت است که قرآن با تهدید، راهش را بسته است و اجازه‌ی آن را به هیچ کسی، و بالتبع به هیچ مدیر و مسئولی نداده است. در ضمن، کسی که به خاطرِ یا به بهانه‌ی رونق کسب و کار، حاضر باشد هم‌چین قطعه‌ی مهمی از فرهنگ و سبک زندگی جامعه‌ی ما را به نفع فرهنگ متخاصم یهودی تغییر بدهد، از کجا معلوم به وقتش به قطعات دیگر فرهنگ و هویت ما چوب هراج نزند؟! @sayedmeqdam