‌ اباعبدالله؏ مردی پر تلاش بود و از نظر مال متمکن؛ اما ثروت دنیا ذرھ‌ای در او نفوذ نداشت. ساده زیستي در زندگی او جلوه‌گر بود ملاقات بیماران و دستگیری از درماندگان از فضائل بارز حضرت بود. ایشان در کمک بہ محرومان، گاهی شِکَر صدقہ می‌داد و مي‌فرمود من خود شکر دوستـ دارم؛‌ انفاقِ دوست‌داشتنۍترینها از بهترین چیزهاست. حسین؏ حتی در صحنہ‌ي عاشورا از دست‌گیری نسبت به دشمنان خود دست برنداشتند. ‌ ؛ اي مـردم؛ با ارزش‌های والای اخـلاقۍ زندگی کنید، براي بدستـ آوردن سرمایه‌ های سعادت شتاب کنید بدانید کسي‌کہ بخشش نماید، بزرگۍ می‌یابد و هرکس کوته نظر باشد، پَـست می‌شود و یـقینا بهترین مردم کسی است که احسان کند. ـــ ـ نگاشتہ متعلق است بھ امام‌حسیـن؏؛ کشف‌الغمـة .