🌕 تقلید طوطی‌وار دیگری که شکست خورد! 🔦 برنامه همرفیق با کپی‌برداری ناشیانه از برنامه غربی دیگری، درست مثل استعدادیابی(talent) آقای علیخانی نشان داد؛ جریان نوفرمالیسم افراطی و سکولار ایرانی، نه در فرم و نه در محتوا هیچ در چنته ندارد! 🔦 برنامه ای که حتی دکور خود را وامدار نسخه اصلی خویش است، و مجری‌ معروف که می‌خواهد مثل جیمی کیمل با مهمانانش گرم بگیرد و بخندد، و حتی محض خالی نبودن عریضه، رقصی هم به بدن بزند به این فکر نکرده که برنامه‌اش نه دیالکتیکی(گفتگو) روان دارد و نه می تواند سوالات چالش زا بپرسد. نهایتا میتواند عشقِ فن‌پیج‌ها و سلبریتی‌پرست های امروزی را با خنده‌های تصنعی ارضا کند. 🔦 با گذر از این سوال که چرا باید گوش مخاطب را بدهکار سخنان و روزمرگی های بازیگران و سلبریتی های مختلف کنیم و گذشت از تشکیک در لزوم غرق شدنمان در زندگی نه‌چندان معنادار و مستغرق در تلون و تنوع برخی از حضرات (این دو موضوع ریشه های دیالکتیک تاک شویِ مدرن را افشا می‌کند)؛ 💡آیا حق نداریم بپرسیم که اگر تقلید را از شما بگیریم چه چیزی برای ارائه خواهید داشت؟ 🔦 این قلم معتقد است: آنچه که باعث انفجار و فوران ایده های جذاب در فرم می‌شود، غلیان و جوشش درونی و فطری هنرمند است البته لازمه هنرمند خطاب شدن کسی آن است که با فرم هنریِ مدیوم خود قویاً آشنا باشد. قصه این به‌ظاهر هنرمندان قصه کلاغی است که میخواست کبک باشد و راه رفتن خودش را هم فراموش کرد. 📌 لایت‌هَاوس || نقد فیلم و سریال 👆🏻https://eitaa.com/sedaye_irani