مدرسه که می‌رفتیم هربار که دفتر مشقمون رو جا میذاشتیم معلممون میگفت مواظب باش خودتو جا نذاری و ما می‌خندیدیم و فکر می‌کردیم نمیشه خودمونو جا بذاریم! بزرگ که شدیم بارها و بارها یه قسمت از خودمونو جا گذاشتیم... توی یه کافه... توی یه خیابون... توی یه خاطره... توی قدیما... و حالا اینقد دور شدیم از خود واقعیمون که دلمونو خوش کردیم به خاطرات دور...! 📢@Sedaye_mahale