"أشعر أنَّني حين أقرأ أيّ كتاب أبدو كطاىرٍ يُحلّق في السّماء وينظر إلىٰ الأرض تحته، أرىٰ المدن من بعيد دون أن أُميّز أهلها وما الذي يفعلونه، هل هم أغنياء؟ فقراء؟ سُعداء؟ مستيقظون أم نائمون...؟ ولكن حين أقرأ الرواية أدخل إلىٰ داخل البيوت، إلىٰ الغرف أشاهد الأم وهي تحتضن ابنها، والمريض وهو يتألّم والطفل وهو يلعب بألعابه. إنّه عالمٌ جميل، هذا هو الفن، هذه هي القصص". احساس می‌کنم وقتی هر کتابی را می‌خوانم، مانند پرنده‌ای به نظر می‌رسم که در آسمان پرواز می‌کند و از دور به زمین نگاه می‌کنم بدون اینکه مردم آن‌ها را متمایز کنم و آیا آن‌ها ثروتمند هستند؟ بیچاره؟ آیا شما خوشحال هستید؟ بیداری یا خواب...؟ اما وقتی رمان را می‌خوانم، وارد خانه‌ها می‌شوم، وارد اتاق‌ها می‌شوم و مادر را می‌بینم که پسرش را در آغوش می‌گیرد، بیمار دردمند و کودکی که با اسباب‌بازی‌هایش بازی می‌کند. "این دنیای زیبایی است، این هنر است، اینها داستان هستند." الإمام عليّ الحسينيّ الخامنئيّ دامت بركاته. #قرا_کتاب #کتاب_خوانی @sodaneghramk