اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم چهارپاره فاطمیه و گریز روضه‌یِ امام حسین علیه‌السلام ما بچّه‌هایِ مادرِ پهلوشکسته‌ایم آن مادری که تکیه به دیوار می‌زند سخت است جابه‌جا شدنش بینِ بستر و..... شب‌ها میانِ نافله‌اش زار می‌زند ما بچّه‌هایِ مادرِ پهلو‌شکسته‌ایم آن مادری که بال وُ پَرش درد می‌کند آن مادری که گونه و بازویِ زخمی‌اَش مثلِ پَر ُو سر ُو کمرش درد می‌کند ما بچّه‌هایِ مادرِ پهلوشکسته‌ایم آن مادری که بسترَش از لاله‌ها پُر است آن مادری که دستِ دعا می‌کند بلند هر چند از مدینه و همسایه دلخور است ما بچّه‌هایِ مادرِ پهلو‌شکسته‌ایم با یادِ چشمِ تار ُو تَرَش گریه می‌کنیم همراهِ زینبین و حرم غصّه می‌خوریم با روضه‌هایِ دو پسرش گریه می‌کنیم ما بچّه‌هایِ مادرِ پهلوشکسته‌ایم هر چند صحنِ مادرمان را ندیده‌ایم بی‌تابِ روضه‌هایِ پُر از دردِ کوچه‌ایم هر چند هر چه دیده حسن را شنیده‌ایم ما بچّه‌هایِ مادرِ پهلو‌شکسته‌ایم گفتند بد زدند که ما ضجّه می‌زنیم گفتند روضه‌خوانِ حسینَش همیشه بود پس یک گریز در دلِ هر روضه می‌زنیم ما بچّه‌هایِ مادرِ پهلوشکسته‌ایم آن مادری که گوشه‌یِ گودالِ کینه بود از هوش رفت پایِ همین‌روضه یک‌کلام پایِ پلیدِ دشمنِ دین رویِ سینه بود ما بچّه‌هایِ مادرِ پهلو شکسته‌ایم فرقی نمی‌کند همه‌جا کربلایِ ماست هر روز رویِ نیزه سری زار می‌زند تیغِ تقاصِ درد و غمِ مادرم کجاست؟! @sehreashk