اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم مُسمّط مربّع میلاد امام حسن مجتبی علیه السلام به نامِ نامیِ ربِّ کریم می‌خوانم دوباره یاعلیُّ یاعظیم می‌خوانم مَنی که مدحِ تو را از قدیم می‌خوانم فقط برایِ رضایِ رحیم می‌خوانم حسن امامِ من است و منم غلامِ حسن عزیزِ مردمِ شهرم به احترامِ حسن به احترامِ حسن احترام خواهم دید همان شَهی که خودش سفره‌ را برایم چید زبان گُشوده به مدحَش اگر جَم و جمشید نگاهِ او که نباشد دگر ندارم عید کسی که فاتحِ دل می‌شود هنرمند است وَ رزقِ سائلِ این خانه نان و لبخند است به سائلانِ حرم رویِ خوش نشان داده به دستِ خود به گدا لقمه‌لقمه نان داده غذا و مَرکب و منزل به بددِلان داده نشانِ خانه‌یِ خود را به این و آن داده همیشه دربِ سرایِ کریم وا بوده همیشه خانه‌یِ آقا پُر از گدا بوده گدا فقط طرفِ او به شرطِ رزق نَرفت کدام عاشق و شیدا به سمتِ عشق نرفت کسی که مَستِ دَمَش شد سراغِ فِسق نرفت اگر چه در سرِ خَصمَش حدیثِ صدق نرفت.... زِ صدقِ نطقِ لبِ او سخن فراوان گفت مدیحِ دشمنِ روُراستَش به یاران گفت اگر چه صلحِ امامَم صلاح در عمل است شجاعتش به خدا بی‌نظیر و بی‌بدل است حسن مثالِ صفاتِ خدا وُ بی‌مَثل است وَ رَدِّ ضربه‌یِ دستَش رویِ پِیِ جمل‌ است بدان که خانه‌یِ فتنه خراب خواهد شد به دستِ شیر  شغالی عذاب خواهد شد مسیرِ زندگی‌اش بندگی و مِهر و وفا اسیرِ حُسنِ حَسن دوستان و دشمن‌ها چه پیر می‌شود از دستِ کینه‌یِ دنیا وَ گیر می‌کند او بینِ کوچه‌یِ غمها چه‌خلوتی چه‌غمی رزق و روزی‌اش بغض است چه ضربه‌ای زده دشمن که گوشواره شکست به آه و ناله گِره خورده روزگارَش  آه نشسته خواهرِ غم‌دیده‌ای کنارش آه جگر که سوخته و هست کار و بارَش آه رسید گریه‌کنان‌‌ بینِ حجره یارَش آه حسین  گریه نکن  روزِ روضه می‌آید بخوان تو ندبه سری رویِ نیزه می‌آید @sehreashk