صد و هفتم پیامهای آیه فوق ⇧⇩: 1- در قيامت دسته‌اى از مردم اهل شقاوتند و نامه عملشان را در دست چپ دارند. 2- وضع دوزخيان به قدرى هولناك است كه مايه‌ى شگفتى و تعجب مى‌شوند. 3- عذاب‌هاى قيامت، بسيار سخت است. 4- خوشگذرانان سرمست بدانند كه كاميابى‌هاى غافلانه، آنان را به چه ذلّت و نكبت و زجرى خواهد كشيد. 5- آنچه گناه را سنگين و خطرناك‌تر مى‌كند، اصرار بر آن است. 6- خداوند عادل است و عذاب بر پايه عملكرد خود انسان است. اگر خلافكاران سه نوع شكنجه دارند: بادى سوزان، آب داغ و سايه داغ، به خاطر آن است كه سه خلاف پيوسته دارند. 7- رفاه و عيّاشى، بستر ارتكاب گناه و ترديد در معاد است. 8- منكران معاد، دليل بر انكار ندارند و تنها بعيد مى‌شمردند. 9- خطر آنجاست كه انسان، ترديد نابجاى خود را در جامعه گسترش دهد و عامل انحراف ديگران شود. 10- افراد شبهه افكن، دامنه ترديد را توسعه مى‌دهند. ●➼‌┅═❧═┅┅───┄