🔹️💠🔹️ 🔹️وداع با ماه رمضان و اندوه از غیبت امام عصر عجّل ‌الله‌ تعالی‌ فرجه ‌الشّریف 🔸️مرحوم سید بزرگوار علی بن طاووس در کتاب اقبال الاعمال پس از ذکر دعا‌های وداع ماه رمضان می‌نویسد: 🔹️یکی از وظایف شیعه‌ی امامیه، بلکه از وظایف امت محمدی این است که در این اوقات، احساس وحشت و تنهایی نموده و در امثال این مواقع بر روزگار دولت حضرت مهدی غصه بخورند؛ امامی که اگر ظهور می‌کرد به واسطه‌ی او به نیکبختی‌ها دست می‌یافتند. تا خداوند ﴿جل‌جلاله﴾ آنان را نسبت به ملوکشان (أئمّه علیهم‌السلام) که در دنیا و در روز تحقّق وعده‌ی عذاب الهی، وسیله‌ی سعادت آنان هستند، صمیمی و باوفا ببیند و مضمون این شعر را با خود بگویند که: 🔹️💠🔹️ 🔸️اُرَدِّدُ طَرْفِے فِی الدُّنْیا، فَلا أَرۍٰ 🔸️وُجُـوهَ أَحِـبّـائِـیَ الَّـذِیـنَ أُریـدُ هر چه در دنیا چشم خود را به این طرف و آن طرف می‌گردانم، چهره‌های دوستان خود را که جویای آن‌ها هستم، نمی‌بینم 🔹️زیرا مصیبت عدم ظهور او بر دین‌داران، از مصیبت از دست رفتن ماه رمضان بزرگ‌تر است. 🔸️آیا اگر انسان پدر مهربان یا برادری را که پشتیبان صمیمی او است یا فرزندی را که نیکوکار و همدم او است، از دست می‌داد، از فقدان او احساس وحشت و تنهایی نمی‌نمود و برای دوری از او دردمند نمی‌شد؟! در حالی که بهره بردن از این‌ها کجا و بهره‌مندی از امام زمان ارواحنا له‌ الفداء جانشین خاتم انبیا و امامِ عیسی بن مریم در نماز جماعت و ولایت و برطرف کننده‌ی انواع گرفتاری و به سامان آورنده‌ی امور همه‌ی موجودات زیر آسمان، کجا؟ 📘اقبال الاعمال صفحه ۲۶۰ 🔹️💠🔹️ #امام_زمان #ماه_رمضان #رمضان_مهدوی @serat_almahdi