استراتژی حمله به کانونهای شبههساز
✍️حجتالاسلام احمد رهدار
🔹 در گذشته، انتشار شبهات حتی وقتی از جانب دشمن طرح میشدند، در مقایسه با امروز بسیار زمانبر بود تا بر مخاطب اثر بگذارد و یک مبلغ دینی میتوانست از طریق رویکرد ایجابی و تبیینی که به موضوعات تبلیغی خود میداد، بهصورت ضمنی به شبهات موجود در سطح جامعه هم پاسخ بدهد. مبلغ حتی ممکن بود بعضی از شبهات را اگر لازم باشد با عنوان شبهه مطرح سازد و پاسخ دهد.
🔹 شرایط نسل ما تفاوت پیدا کرده و آن این است که حجم شبهات و تنوع و گسترهشان، یعنی هم تعداد شبهات و هم دامنه این تعداد از شبهات بسیار زیاد شده و حتی به نظر میرسد قابلیتهایی که رسانه به شبهه میدهد، حتی بر کیفیت آن تأثیر بگذارد.
🔹به دلیل اینکه این اتفاق رخ داده، اگر مبلغ بخواهد با همان شیوه گذشته خود به تبلیغ بپردازد، به این معنا که یک رویکرد ایجابی محض را دنبال کند و تلاش کند در ضمن مباحثی که طرح میکند، شبهه یا شبهات رایج و موجود در جامعه را پاسخ دهد، از بسیاری از شبهات جا میماند و نمیتواند بهدرستی پاسخگو باشد؛ چون حجم شبهاتی که دشمن به وجود میآورد و کمیت رسانههایی که در اختیار دارد با فاصله زیادی نسبت به عده و عُده ماست؛ بنابراین مبلغ نمیتواند به همه آن شبهات پاسخ دهد.
📌 پرونده «تبلیغ، اولویت اول»
🔍
ادامه را بخوانید
🔻
#صراط را دنبال کنید.
┈┄┅═✾
serat ✾═┅┄┈