🔰الهي! بِقُدْرَتِكَ عَلَيَّ تُبْ عَلَيَّ وَ بِحِلْمِكَ عَنِّي اعْفُ عَنِّي وَ بِعِلْمِكَ بِي ارْفُقْ بِي 🔷خدايا! به جهت قدرتي که بر من داري توبه‌ام را بپذير و به بردباري‌ات از من بگذر و به علمي که نسبت به من داري با من مدارا کن 🔷ابتدا، خداي متعال به بنده رجوع توبه مي‌کند و سپس عبد، توفيق توجه به حق و توبه پيدا مي‌کند و بعد از توبه‌ي عبد به حق تعالي، تغييري در وجود عبد حاصل مي‌شود. اين تغيير به قدرت الهي تکيه دارد يعني خداي متعال با قدرت خود تصرفي در روح عبد مي‌کند و توابع شوم لغزش‌ها را در مرحله‌ي او از بين مي‌برد. چنان که در اين فراز از مناجات مي‌خوانيم: 🔰الهي! بِقُدْرَتِكَ عَلَيَّ تُبْ عَلَيَّ. 🔷خدايا! به جهت اين که تو بر من قدرت داري، بر من رجوع و توبه کن. نکته‌ي لطيف ديگر در اين فراز اين است كه عبد بايد با دقت و توجه به حق تعالي عرضه بدارد: 🔷خدايا! ما ذليلانه تحت قدرت تو هستيم و تو هر‌گونه بخواهي در وجود ما تصرف مي‌کني. همان‌گونه که در عالم هستي با آيات گوناگون و غير قابل شمارش، قدرت نمايي کرده‌اي، اکنون قدرت خود را با توبه‌ات در من ظهور بده. 🔷هنگامي که عبد خطايي مرتکب مي‌شود آثار ناگواري بر اين خطا مترتب مي‌گردد، به‌گونه‌اي که خودش به تنهايي نمي‌تواند اين آثار ناگوار را بزدايد و از اين جهت است که در اين قسمت، عبد به قدرت الهي متوسل مي‌شود. اين تصرف خاص که از طرف خداوند صورت مي‌پذيرد مناسبت با قدرت او دارد. اگر قدرت حق محدود باشد نه از جانب او افاضه‌ي مستمر معنا پيدا مي‌کند و نه تقاضا از جانب عبد به سوي حق تعالي مفهوم خواهد داشت و نه تغيير و تحول در وجود عبد تصور مي‌شود. 🌷کانال نشر بیانات استاد تحریری👇👇👇https://eitaa.com/seratemostaghim_ir